عفونت سلولیت یک نوع عفونت باکتریایی است که اغلب به شکل بثورات پوستی دیده می شود. سلولیت می تواند به سرعت گسترش یابد. این عفونت پوستی توسط استافیلوکوک ها یا باکتری های استرپتوکوک ایجاد می شود. درست است که این بیماری سرعت رشد زیادی دارد اما مسری نیست.
عفونت سلولیت به شکل ضایعات قرمز و متورم پوست ظاهر می شود و احساس خارش، ناراحتی و گرما نیز وجود دارد. این بیماری معمولا در پاها یا بازو دیده می شود. عفونت سلولیت می تواند در عرض 24 ساعت روی پوست گسترش پیدا کند.
در بیشتر موارد، آنتی بیوتیک های خوراکی به طور موثر عفونت را در عرض 10 تا 14 روز درمان می کنند. برای اطلاع از عوامل خطر، علائم، روش های تشخیص، درمان، پیشگیری و عوارض ناشی از عفونت سلولیت بهتر است که ادامه این مطلب مجله مرکز لیزر و زیبایی لیلی لند را مطالعه کنید.
عوامل خطر ابتلا به عفونت سلولیت
با ورود باکتری های از طریق بریدگی ها و زخم های باز در پوست، این نوع عفونت ایجاد می شود. در صورتی که مواد زیر در مورد شما صادق باشد، ریسک ابتلای شما به این عفونت بیشتر می شود:
- وجود بریدگی، خراش یا جای نیش روی پوست
- سابقه ابتلا به عفونت قارچی یا ویروسی پوست؛ از جمله عفونت پای ورزشكاران و یا آبله مرغان
- ابتلا به یک بیماری پوستی مزمن؛ مانند اگزما
- استفاده از داروهایی که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کنند؛ مانند کورتیکواستروئیدها و داروهای شیمی درمانی
- چاق بودن یا داشتن اضافه وزن
- ضعف در سیستم ایمنی ناشی از بیماری های دیابت، کلیوی یا کبدی، لوسمی، استفاده از پرتو درمانی یا HIV و ایدز
- وجود تورم، بیماری کبدی یا قلبی، سابقه انجام جراحی جهت برداشتن غدد لنفاوی
- سابقه ابتلا به عفونت سلولیت
نشانه های عفونت سلولیت
علائم سلولیت عبارتند از:
- بثورات پوستی که ناگهان شروع می شوند و به سرعت در عرض 24 ساعت گسترش می یابند
- مناطق قرمز و ملتهب پوست که در حال بزرگتر شدن هستند
- حساسیت به لمس در منطقه آسیب دیده
- درد
- احساس تنگ بودن یا کش آمدن پوست
- تب
اگر ناحیه دچار عفونت آلوده شده باشد، ممکن است علائم زیر را نیز تجربه کنید:
- لرز
- خستگی
- ضعف عمومی
- درد عضلانی و گرفتگی
- تعریق
تشخیص سلولیت
پزشک برای تشخیص ابتدا منطقه دارای بثورات را بررسی می کند تا ببینید آیا علائم شما با سلولیت سازگار است یا خیر؟ ضمن این که غدد لنفاوی نیز برای حضور عفونت بررسی می شود. اگر اطراف بثورات مایع وجود داشته باشد، این مایع نیز مورد آزمایش قرار می گیرد.
آزمایش خون نیز ممکن است برای رد کردن احتمال لخته شدن خون، که می تواند با سلولیت علائم مشابه داشته باشد، تجویز می شود. آزمایش شمارش کامل خون (CBC) برای بررسی تعداد گلبول های سفید خون که نشان دهنده عفونت هستند نیز می تواند مورد استفاده قرار بگیرد.
جلوگیری از عفونت سلولیت
برای جلوگیری از سلولیت، باید از خراشیدگی ها و بریدگی ها مراقبت لازم به عمل بیاید. بنابراین همیشه زخم ها را با صابون و آب گرم شستشو دهید، از یک پماد آنتی بیوتیکی روی آن استفاده کنید و برای جلوگیری از ورود باکتری ها به جریان خون، روی آن را با باند بپوشانید. ضمن این که باید هر گونه درد، قرمزی و ترشح یا سایر نشانه های عفونت را نیز بررسی کنید.
همچنین توصیه می شود که:
- هنگام ورزش یا کار با تجهیزات، لباس حفاظتی مناسب بپوشید.
- از دستکش در زمستان و هنگام شستن ظروف یا تمیز کردن برای محافظت از دستان خود استفاده کنید.
- از به اشتراک گذاشتن لوازم مراقبت شخصی مثل حوله، لوازم آرایش و تیغ با دیگران اجتناب کنید.
اگر دچار دیابت یا بیماری های دیگری شده اید که سبب ضعف در گردش خون می شود، مهم است که به صورت روزانه از لوسیون مرطوب کننده برای حفظ روانی و سلامت پوست استفاده کنید. همچنین باید پوست را به طور منظم برای یافتن هر گونه ترک یا پارگی بازرسی کنید. درمان سریع عفونت پای ورزشکاران و تمیز و کوتاه نگه داشتن ناخن ها برای جلوگیری از ایجاد خراش بر روی پوست از دیگر اقدامات محافظتی می باشد.
درمان عفونت سلولیت
سلولیت با یک دوره 10 تا 14 روزه مصرف آنتی بیوتیک های خوراکی درمان می شود.
علائم این عفونت روی پوست باید بعد از سه روز ناپدید شود. با این حال، دوره کامل مصرف آنتی بیوتیک باید تمام شود. زیرا باکتری ها حتی بعد از اینکه شما احساس بهتری دارید، می توانند به زندگی خود ادامه دهند.
اگر درد روی پوست شدید باشد، پزشک ممکن است داروی ضد درد یا یک مسکن را تجویز کند. بالا بردن منطقه آسیب دیده به طوری که بالاتر از قلب قرار گیرد نیز به کاهش درد و تورم کمک می کند. اگر علائم شما بهبود نیافته، بدتر شود یا همراه تب بالا باشد، باید مجددا به پزشک مراجعه کنید. اگر عفونت سلولیت به درمان با آنتی بیوتیک های خوراکی پاسخ ندهد، ممکن است لازم باشد که از آنتی بیوتیک های تزریقی وریدی استفاده شود.
در صورتی که بیماری مزمن یا بیماری موثر بر روی سیستم ایمنی بدن دارید، ممکن است چنین اتفاقی رخ دهد.
عوارض عفونت سلولیت
درمان سریع سلولیت برای جلوگیری از عوارض جدی بسیار مهم است. اگر باکتری های موجود در عفونت، لایه های عمیق تر پوست را آلوده کند، ممکن است بتوانند به جریان خون یا غدد لنفاوی وارد شوند. تکرار عفونت سلولیت ممکن است به سیستم تخلیه ای غدد لنفاوی آسیب برساند و منجر به تورم مزمن اندام های آسیب دیده شود.
سلولیت استرپتوکوک پری آنال
سلولیت استرپتوکوک پری آنال توسط باکتری استرپتوکوک ایجاد می شود و منجر به التهاب رکتوم و مقعد می شود. این عفونت در کودکان شایع تر است و اغلب با گلودرد استرپتوکوکی، التهاب گلو، یا زرد زخم رخ می دهد.
باکتری این بیماری اغلب زمانی که کودک پس از استفاده از سرویس بهداشتی در حال شستن صورت است از طریق دهان یا بینی به دست ها و سپس به سایر نقاط پخش می شود.
سلولیت اوربیتال
سلولیت اوربیتال به وسیله باکتری هایی است که از طریق آسیب مستقیم یا عفونت سینوسی وارد چشم می شوند، رخ می دهد. این عفونت نیز در کودکان رایج است.
علائم سلولیت اوربیتال ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- درد
- ورم
- تغییر رنگ پلک ها
- اختلال در بینایی
- دشواری در حرکت دادن چشم
- تب
سلولیت اوربیتال یک بیماری جدی است که اگر به سرعت درمان نشود ممکن است منجر به از دست رفتن قدرت بینایی یا نابینایی شود. بستری شدن در بیمارستان اغلب برای درمان این عفونت مورد نیاز است و درمان معمولا شامل آنتی بیوتیک ها و جراحی می شود.
نکروزان غلاف
اگر چه این مورد در افراد سالم نادر است اما نکروزان غلاف یا همان بیماری گوشت خوار زمانی رخ می دهد که سلولیت به لایه های عمیق تر بافت نرم، به نام پوشش فاسیای گسترش پیدا می کند.
علائم این بیماری نیز عبارتند از:
- درد شدید
- ورم
- قرمزی منطقه آلوده
- ایجاد لکه های سیاه
- تاول
- زخم
- تب شدید
- علائم التهاب سیستمیک
این بیماری می تواند به سرعت پیشرفت کرده و منجر به مرگ شود. بنابراین اگر هر کدام از علائم بالا را داشته باشید، باید فورا به پزشک مراجعه کنید. درمان این عفونت پوستی شامل استفاده از آنتی بیوتیک های داخل وریدی (در بیمارستان) و جراحی برای برداشتن بافت مرده پوست می باشد.
