پسوریازیس بیماری پوستی است که انواع و اقسام مختلفی دارد. در حالی که ممکن است بیشتر انواع پسوریازیس جدی نباشند اما پسوریازیس اریترودرمیک می تواند دردناک و به طور بالقوه خطرناک باشد. بنابراین افراد مبتلا به این بیماری باید به سرعت به فکر درمان و مراقبت از پوست خود باشند.
در ادامه این مطلب مجله مرکز لیزر و زیبایی لیلی لند در مورد علل، علائم و نشانه ها، تشخیص و روش های درمان و پیشگیری از پسوریازیس اریتودرمیک صحبت خواهیم کرد.
پسوریازیس اریترودرمیک نوعی از پسوریازیس است. این بیماری تنها 3 درصد از همه موارد پسوریازیس را تشکیل می دهد.
مطالب این مقاله به ارائه مطالب اختصاصی در زمینه موضوعات زیر اختصاص دارد:
- پسوریازیس اریترودرمیک چیست؟
- علل پسوریازیس اریتودرمیک
- علائم و نشانه ها
- روش های تشخیص
- درمان و پیشگیری
پسوریازیس اریترودرمیک چیست؟
پسوریازیس اریتودروماییک نوع خاصی از التهاب پسوریازیس است. فردی که این بیماری دارد، به خارش پوستی در سراسر سطح بدن مبتلا می شود. این بثورات، که می توانند خارش یا سوزش شدید نیز داشته باشند، به سرعت گسترش می یابد.
پسوریازیس اریتودرمیک، اغلب در افراد مبتلا به پسوریازیس پلاکی ایجاد می شود. این بیماری ممکن است در شروع دوره یکی از انواع پسوریازیس ایجاد شده یا در کنار یکی از نادرترین انواع این بیماری به نام Zumbusch pustular psoriasis خود را نشان دهد.
پسوریازیس اریترودرمیک در مقابل انواع دیگر پسوریازیس
پسوریازیس به گروهی از بیماری های پوستی اشاره دارد که در آن بدن سلول های پوست را به میزان بسیار سریعتر از حد معمول تولید می کند. در نتیجه این فرایند مناطقی از پوست ضخیم، ملتهب و دردناک شده که ممکن است خارش یا آسیب نیز ایجاد شود.
انواع مختلفی از پسوریازیس وجود دارد، و آنها دارای طیف وسیعی از علائم هستند:
پسوریازیس پلاکی: یک نوع معمول پسوریازیس است که 80 تا 90 درصد افراد مبتلا به پسوریازیس را تحت تاثیر قرار می دهد. ویژگی این بیماری وجود مناطق خارش دار یا دردناکی در پوست ملتهب است. پسوریازیس پلاکی ناپایدار خطر ابتلا به پسوریازیس اریترودرمیک را افزایش می دهد.
پسوریازیس خالدار: این بیماری با ظهور لکه های کوچک در نیم تنه بالایی مشخص می شود. این نوع پسوریازیس اغلب در دوران کودکی و در نتیجه ابتلا به گلودرد استرپتوکوکی ایجاد می شود.
پسوریازیس معکوس: عفونتی است که نتیجه اش ایجاد لکه های قرمز بر روی پوست متورم در سراسر بدن است. اطراف زیر بغل، کشاله ران، و سینه مکان هایی هستند که این نوع پسوریازیس در آن ها ایجاد می شود. ضایعات این بیماری ممکن است به رنگ قرمز و براق ظاهر شوند.
پسوریازیس پوسچر: این نوع از پسوریازیس را می توان زمانی که تاول های پر از چرک و پوسچول در سراسر بدن ایجاد شدند شناسایی کرد. تب، لرز، خارش شدید و اسهال ممکن است همراه با این ضایعات مشاهده شود.
پسوریازیس اریتودروماییک: این نوع از پسوریازیس به ندرت به وجود می آید. اما اغلب جدی تر از سایر پسوریازیس ها می باشد. وقوع این بیماری می تواند به تنهایی یا همراه با سایر پسوریازیس ها مانند پلاکی و پوسچر باشد. در این بیماری تمام بدن خارش و درد دارد.
علل ابتلا به پسوریازیس اریترودرمیک
دانشمندان مطمئن نیستند که به طور کلی چه چیزی باعث ایجاد پسوریازیس می شود. اما آنها بر این باورند که این بیماری ممکن است توسط فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی بدن ایجاد شود. به همین دلیل می توان گفت که علت پسوریازیس اریترودرمیک هنوز مشخص نشده است.
در بیماران مبتلا به پسوریازیس، میزان تولید سلول های T بیش از حد می باشد. سلول های T نوعی از سلول های سفید خون هستند که معمولا باکتری ها و ویروس ها را از بین می برند. در پسوریازیس، این سلول های T به سلول های سالم پوست حمله می کنند. در نتیجه افزایش سلول های پوست و سلول های T می توانند به طیف وسیعی از علائم منجر شوند.
آشنایی با محرک های این بیماری
درست است که علت ابتلا به این بیماری هنوز کشف نشده است اما دانشمندان معتقدند که برخی از شرایط می توانند منجر به تشدید این بیماری شوند. این محرک ها عبارتند از:
- قطع ناگهانی درمان پسوریازیس
- عفونت ها
- آفتاب سوختگی
- استرس احساسی
- مصرف بیش از حد الکل
- واکنش های آلرژیک و بثورات
- مصرف داروهای استروئیدی خوراکی
علائم و نشانه ها
علائم و نشانه های پسوریازیس اریترودرمیک می تواند شدید باشد. نشانه ها ممکن است ناگهان در شروع یک حمله جدید پسوریازیس شروع شوند یا ممکن است به تدریج در طول وقوع پسوریازیس ایجاد شوند.
علائم این بیماری عبارتند از:
- قرمزی شدید پوست در بیشتر بخش های بدن
- ریختن پوست به صورت ورقه های بزرگ پوستی
- وجود جوش و کورک یا تاول
- سوزش پوست
- خارش شدید
- درد شدید
- افزایش ضربان قلب
- نوسانات دمای بدن
این علائم در بسیاری از افراد در طول دوره بیماری تاثیر می گذارد.
از آنجایی که پسوریازیس اریترودرمیک می تواند مواد شیمایی را در بدن تغییر دهد، افراد مبتلا ممکن است علائم دیگری نیز داشته باشند. این علائم عبارتند از:
- تورم، به ویژه در اطراف مچ پا
- درد مفاصل
- لرز و تب
عوارض جانبی این بیماری
پوست به عنوان یک لایه مانع در بدن عمل می کند. بنابراین داشتن پوست سالم برای سلامتی کلی بدن بسیار مهم است. هنگامی که پوست به شدت آسیب می بیند، اتفاقی که در پسوریازیس اریترودرمیک می افتد، تمام سیستم ها و محیط بدن دچار اختلال شده و این موضوع بدن را به عوارض جانبی حساس و مستعد می کند.
این عوارض عبارتند از:
- بیماری شدید ناشی از از دست دادن پروتئین یا مایعات در بدن
- تورم بیش از حد ناشی از احتباس مایعات
- عفونت های شدید شامل پنومونی و سپسیس
- نارسایی احتقانی قلب
روش های تشخیص
معاینه فیزیکی معمولا می تواند پسوریازیس اریترودرمیک را شناسایی کند. بیشتر تست های آزمایشگاهی برای تشخیص این بیماری به تنهایی کافی نیستند.
فردی که 90 درصد بدنش دچار قرمزی شده و پوستش ریخته باشد معمولا به این معنی است که به پسوریازیس اریترودرمیک مبتلا است. در این صورت به محض مشاهده علائم باید درمان انجام شود. زیرا عدم درمان صحیح این بیماری می تواند عوارض شدید و حتی کشنده ای داشته باشد.
درمان و پیشگیری
درمان پسوریازیس اریتودرومیک می تواند دشوار باشد، به خصوص اگر عوارض آن نیز به مرور زمان ایجاد شده باشد.
گزینه های درمان عبارتند از:
- استفاده از کرم ها و مرطوب کننده های استروئیدی موضعی
- پانسمان مرطوب
- استراحت
- حمام کردن در وان پر شده با جو دوسر
- مصرف داروهای سیستمیک، از جمله متوترکسات، آیتورتین یا سیکلوسپورین
- مسدود کننده آلفا
- تزریق وریدی مایعات و جایگزینی الکترولیت ها در بدن
- مصرف آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری یا درمان عفونت های دیگر
- داروهای خوراکی بیولوژیک شامل، متوترکسات یا رتینوئید
برای جلوگیری از تشدید یا ایجاد این بیماری نیز افراد باید از برخی از اقدامات اجتناب کنند. این عوامل عبارتند از:
- استرس
- قرار گرفتن در معرض هوای سرد
- باد
- مصرف بیش از حد الکل
- سیگار کشیدن
با این حال، گاهی اوقات شروع پسوریازیس اریتودرومیک ناگهانی است، که باعث می شود که فرد نتواند از عوامل محرک آن جلوگیری کند.
چشم انداز بلند مدت بیماران
پس از درمان این بیماری معمولا پوست به حالت اولیه خود باز می گردد. با این حال، به دلیل این که احتمال عوارض بسیار زیاد است، چشم انداز بیماران مختلف می تواند متفاوت باشد. مطالعات نشان داده اند که پسوریازیس اریتودرومیک در 4.6 تا 64 درصد موارد کشنده است. با این حال، در نتیجه بهبود روش های تشخیص و درمان به موقع، تعداد تلفات در حال کاهش است.
شايع ترين علل مرگ و مير ناشی از این بیماری نیز عبارتند از:
- ذات الریه
- سپتی سمی
- نارسایی قلبی
