شاید در وهله اول، همه ما به جد در مقابل این سوال بیاستیم که ما به تست ورزش احتیاجی نداریم، اما اگر کمی واقع بینانه به موضوع نگاه کنیم، کم کم به این نتیجه خواهیم رسیم که زندگی در شرایط پر مخاطره امروزی که شاید روزانه بارها و بارها تحت فشارهای عصبی مختلف قرار بگیریم، نتایجی مانند آسیب های سخت روحی را در پی داشته باشد که شاید ما به آنها اهمییت ندهیم، ولی با نگاه کردن به آمارهای زیاد و پیایی سکته های قلبی و مغزی، افزایش تعداد بیماران قلبی و عروقی و تعداد بیشمار بیماران مبتلا به پرفشاری همه و همه بیانگر این واقعیت تلخ هستند که امروزه میزان افزایش بیماری هایی که معلول تجربه استرس هستند، به شدت رو به افزایش است.
حال بد نیست امروز در مجله لیلی لند به این موضوع بپردازیم که آیا ما به تست ورزش نیازمند هستیم، و در مجموع این تست شامل چه مواردی است و چگونه می توان از آن در جلوگیری از بیماری‌های مرتبط اعصاب و روان مختلف مرتبط کمک گرفت.
به گفته پزشکان اعصاب و روان، وقتی از بیماران جدید پرسیده می‌شود که چرا می خواهند این تست را انجام دهند، پاسخ می‌دهند ” فکر می‌کنم به تست ورزش نیاز دارم.” برخی از مراجعه کنندگان این طور نیستند که در ظاهر علائم مرتبط با استرس مثل بیماری های قلبی را داشته باشد، مثلا هیچ گونه دردی در سینه و یا تنگی نفس ندارند؛ حتی ممکن است برخی از آنها حتی در سنین بالای 60 سال بسیار سالم‌تر از مراجعه کنندگان رده سنی میانسال و جوان باشند.
البته بسیاری از افراد تنها به دلیل اینکه یکی از اعضاء خانواده شان به دلیل ابتلا به بیماری‌‌هایی مانند سکته قلبی و یا مغزی جان خود را از دست داده‌اند، خودشان به صورت داوطلبانه به سمت تست های مختلف و یا مراجعه به کلینیک های اعصاب و روان روی گردان می‌شوند تا اطمینان حاصل کنند که همه چیز خوب است.
تست ورزش چیست؟
متداول ترین نوع تست ورزش، ورزشی است که با پیاده روی بیمار بر روی تردمیل انجام می‌شود (به ندرت از دوچرخه استفاده می شود). دراین تست، حجم کار(شیب و سرعت تردمیل) افزایش می‌یابد، تا زمانی که بیمار به دلیل خستگی قادر به ادامه کار نباشد، یا علائم و نشانه های هشدار دهنده‌ای مانند فشارخون بسیار بالا، یا مشکلات ریتم قلبی تهدید کننده زندگی، به وجود بیاید. قبل، در طی و بعد از تست ورزش، الکتروکاردیوگرام بیمار، فشارخون و سایر علائم تست شونده، به طور مداوم مورد بررسی قرار می‌گیرند.
آزمایش استرس به ما می گوید چقدر خون در قلب جریان می‌یابد. اگر یک بیمار فقط چند دقیقه بتواند در تست ورزش قرار بگیرد و درد قفسه سینه و شواهد ECG از ایسکمی (عدم جریان خون به عضله قلب) داشته باشد، می تواند به معنای وجود انسداد در یکی شریان‌های او باشد و بیمار را در معرض خطر زیادی از جمله یک رویداد قلبی ناخوشایند قرار دهد.
چرا نباید تست ورزش را به صورت روتین و منظم انجام دهید؟
قبلاً انجام روتین یا حتی آزمایش سالانه استرس در بیمارانی که علائمی نداشتند، معمول بود. ایده این بود که حملات قلبی می توانند به طور ناگهانی و بدون هشدار رخ دهند، بنابراین معقول است که غربالگری بیماری قلبی را به صورت غیرمترقبه و غیرمنظم انجام دهیم، تا احتمالاً با به دست آوردن شواهد و نتایج در آینده از بروز مشکلات جلوگیری کنیم. با این وجود دلایل مختلفی وجود دارد که، حتی انجام آزمایش روتین استرس نشان داده نشده است که میزان حمله قلبی یا مرگ ناشی از قلب را کاهش می‌دهد.
نتایج آزمایش تست ورزش
1.حملات قلبی معمولاً از پارگی پلاک شریان اتفاق می‌افتد، که تا آن زمان پارگی مانع گردش جریان خون نمی‌شد؛ بنابراین، با آزمایش استرس تشخیص داده نمی شود. هر متخصص قلب، با نمونه بیمارانی برخورد کردند که با وجود انجام ماهها تست ورزش طبیعی، دچار سکته قلبی شده اند. این احتمالاً به این معنا نیست که تست ورزش اشتباه بوده است؛ آزمایش‌های استرس نمی توانند انسدادهای جزیی در شریانها را تشخیص دهند؛ مگر اینکه این انسداد آنقدر جدی و شدید باشد که در حین انجام این تست، این انسداد جریان خون به عضله قلب را مختل کند، که به طور معمول لازم است این انسداد حدودا 70 درصد باشد.
2.با توجه به اینکه باز کردن شریان هایی که بیش از 70درصد آنها دچار گرفتگی شده باشد می تواند خطر حمله قلبی در آینده را کاهش داده و بیمارانی که این نوع انسدادها را داشته اند،بعد از رفع این گرفتگی ها با احتمال کمتری در معرض سکته قلبی قرار داشته اند، اما در تحقیقات به عمل آمده ثابت شده است؛ عروقی که انسداد آنها کمتر از میزان ذکر شده بوده است و در تست های ورزش از خود ردی بر جا نگذاشته‌اند، هنوز هم ممکن است به عنوان یک خطر بالقوه در سکته های قلبی آینده محسوب شوند؛ زیرا این نوع انسداد ها علائم خاصی ندارند و گاها با تست های اینچنینی تشخیص داده نمی‌شوند.
باز شدن شریان ها با انسداد پایدار(مانند موارد تشخیص داده شده توسط تست ورزش) به نظر می‌رسد که میزان مرگ و میر یا حمله قلبی را کاهش دهد.
3.تست ورزش کامل نیست. و مانند همه آزمایشات، در آن نتایج نادرست، منفی و یا کاذب نیز وجود دارد. و هنگامی که یک آزمایش ناقص بر روی یک گروه با احتمال ابتلا به بیماری کم انجام شود،نتایج حاصله ممکن است منفی تر و یا مثبت‌تر از واقعیت باشد. به همین دلیل، انجام آزمایش تست ورزش سبب که می شود که بیمار فقط برای رسیدن به این هدف و تنها تکیه به جواب این آزمایش با خودش فکر کند، همه چیز خوب است سایر علائم و یا نشانه ها را جدی نگیرد، و یا با انجام این تست به قلب فشار زیادی وارد کند و اتفاق ناگواری رخ دهد.
بر اساس اطلاعات کارگروه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده و کالج قلب و عروق آمریکا توصیه می شود، که آزمایشات تست ورزش در بیماران بدون علائم، یا پر خطر که شرایط بدی از بیماری قلبی را تجربه می‌کنند، به راحتی و بدون اجازه پزشک این تست را انجام ندهند.
چه موقع باید تست ورزش انجام دهیم؟
رایج ترین دلیل پزشکان برای تست ورزش، ارزیابی علائمی مانند درد قفسه سینه یا تنگی نفس است. بسته به ماهیت علائم و خطر بیماری قلبی بیمار، آزمایش ورزش ممکن است بهترین راه برای جمع آوری اطلاعات بیشتر یا تشخیص باشد و یا خطرپذیری طبقه بندی بیمار برای اقدامات تهاجمی احتمالی، مانند آنژیو قلبی است. دلایل دیگر انجام این تست، ممکن است شامل؛ ارزیابی یک بیمار کم تحرک با ریسک بالا باشد، که در حال انجام جراحی با ریسک بالا است و یا راهنما برای یک نسخه ورزشی مناسب، بیمار کم تحرک که می خواهد یک برنامه ورزشی را شروع کند.
تصمیم گیری برای انجام تست ورزش پیچیده است و به عوامل زیادی بستگی دارد. بهترین راه حل بین بیمار و پزشک یا متخصص مراقبت های قلبی است؛ که در آن گزینه های مختلف و ترجیحات با رویکرد بیمار محور مورد بحث قرار می‌گیرد.
منابع:
https://blogs.webmd.com/heart-health/20191104/do-you-need-a-stress-test
