کراتوز پیلاریس یک بیماری پوستی شایع است که باعث ایجاد برجستگی های کوچک بر روی پوست می شود. این برجستگی ها اغلب بر روی پشت بازوها ایجاد می شوند. کراتوز پیلاریس (KP) خطرناک نیست. اما برای برخی افراد ممکن است بروز آن ناخوشایند باشد.

در این مقاله مجله مرکز لیزر و زیبایی لیلی لند ما علل، عوامل خطر، مدیریت و روش های درمان کراتوز پیلاریس را بررسی می کنیم.

کراتوز پیلاریس چیست؟

KP بیماری است که در آن برجستگی های کوچک و خشنی بر روی پوست ایجاد می شود. این برجستگی ها می توانند قرمز یا سفد باشند. اما اغلب با خشکی و پوسته پوسته شدن پوست همراه هستند. برخی از افراد معتقدند که بر جستگی های ایجاد شده به دلیل این بیماری بر روی پوست شبیه برجستگی های روی پوست مرغ است.

اغلب افراد مبتلا به عارضه پوست مرغی اولین نشانه های خود را در کودکی یا نوجوانی مشاهده می کنند. بنابراین درصد افراد جوان مبتلا به این عارضه بیشتر است.

KP در هر جایی از بدن که فولیکول مو دارد، می تواند ظاهر شود. شایع ترین نواحی که این ضایعات ایجاد می شوند عبارتند از:

• بازوها (در 92 درصد موارد)
• ران ها (در 59 درصد موارد)
• باسن (در 30 درصد موارد)

برآمدگی های ایجاد شده توسط این بیماری سر سفید هستند. اما بر خلاف آکنه و دیگر ضایعات پوستی، در آن منافذ پوستی به علت عفونت و باکتری مسدود نمی شوند. KP زمانی رخ می دهد که کراتین که یک پروتئین محافظ پوست است، فولیکول مو را مسدود می کند.

علل و عوامل خطر کراتوز پیلاریس

ایجاد کراتین علت اصلی KP است. با این حال، محققان مطمئن نیستند که چرا کراتین در بدن برخی از افراد نسبت به دیگران بیش از حد تولید می شود. افراد مبتلا به خشکی پوست، اگزما و آلرژی های پوستی، نسبت به دیگران بیشتر احتمال دارد که کراتوز پیلاریس بگیرند.

در ماه های زمستان، زمانی که پوست خشک تر است، ضایعات در افراد مبتلا تشدید می شود. پس خشکی و هوای سرد نیز می تواند KP را بدتر کند.

به نظر می رسد KP یک مولفه ژنتیکی نیز دارد. تحقیقات نشان می دهد کراتوز پیلاریس یک ویژگی ژنتیکی غالب است. به این معنی که افرادی که دارای یک والد مبتلا هستند، در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند.

برخی از محققان موافق نیستند که KP به سادگی به دلیل ایجاد کراتین رخ می دهد. در سال 2012 مطالعه ای بر روی 25 نفر مبتلا به سابقه کراتوز پیلاریس، نشان داد که فولیکول های مو این بیماری را تحت تاثیر قرار می دهند.

نویسندگان این تحقیق معتقدند که ریشه مو، بافتی که فولیکول مو را پوشانده است را تحت تاثیر قرار می دهد. این عامل سبب التهاب فولیکول مو می شود و باعث ایجاد الگوهای غیر طبیعی کراتین خواهد شد.

علیرغم این عدم قطعیت، این بیماری مشکلی جدی ایجاد نمی کند. در واقع برآمدگی های KP سرطانی نمی شوندف آنها مسری نیستند و به طور معمول آلوده نیز نمی شوند.

مدیریت کراتوز پیلاریس در خانه

کراتوز پیلاریس یک اختلال بی ضرر است و نیازی به درمان پزشکی ندارد. اما روش هایی وجود دارد که افراد می توانند برای کاهش علائم از آن ها استفاده کنند.

استراتژی لازم برای کاهش علائم و بهبود ظاهر این بیماری عبارتند از:

استفاده مکرر از مرطوب کننده

افرادی که پوست خشکی دارند بیشتر به KP مبتلا می شوند. پوست خشک احتمالا خارش نیز دارد و خارش دائمی می تواند ضایعات KP را تحریک کند. پوست خشک همچنین می تواند ظاهر خشن و کمرنگ KP را بدتر کند.

درمان اگزما و استفاده از کرم های طراحی شده برای درمان پوست در کاهش ظاهر این ضایعات موثر است. بعد از دوش گرفتن و تا زمانی که پوست هنوز خیس است از این محصولات استفاده کنید. افرادی که خشکی شدید پوست دارند باید چندین بار از این مرطوب کننده در طول روز استفاده کنند.

اجتناب از خشک شدن پوست

علاوه بر استفاده از مرطوب کننده باید از مصرف صابون بر روی منطقه آسیب دیده نیز اجتناب کنید یا از صابون های مرطوب کننده استفاده کنید. دوش گرفتن با آب داغ نیز می تواند پوست را خشک تر کند. ضمن این که خود آب نیز برای افرادی که خشکی شدید دارند مضر است. به این افراد توصیه می شود که هر دو روز یک بار دوش بگیرند. بعد از دوش گرفتن پوست را آرام خشک کرده و از تحریک آن اجتناب کنند.

مواقعی که هوا خشک و سرد است، به ویژه در شب های زمستان نیز باید از مرطوب کننده استفاده کنند.

اجتناب از آلرژن ها

KP یک واکنش آلرژیک نیست. با این حال، افرادی که مبتلا به اگزما هستند بیشتر احتمال دارد که به این بیماری مبتلا شوند. یادتان باشد که اگزما با آلرژی ارتباط دارد. اگر استفاده از برخی از مواد شیمیایی یا سایر آلرژن ها علائم اگزما را بدتر کنند، ممکن است کراتوز پیلاریس نیز بدتر شود.

محصولاتی که ممکن است به آن ها حساس باشید عبارتند از:

• پودر لباسشویی
• غذاهای خاص
• لوسیون

افراد مبتلا به کراتوز پیلاریس باید از مصرف محصولاتی که قبلا باعث واکنش های آلرژیک و اگزما در بدنشان شده اند، اجتناب کنند. افرادی که مطمئن نیستند که پوستشان چگونه به محصولات خاص واکنش نشان می دهد، باید از شوینده و محصولات مراقبت از پوست ضد حساسیت استفاده کنند. این محصولات حاوی موادی هستند که احتمال واکنش های آلرژیک را کم می کنند.

درمان بیماری های پوستی زمینه ای

اگر چه هر کسی می تواند به این بیماری مبتلا شود اما افراد مبتلا به آلرژی پوستی و اگزما بیشتر در معرض خطر هستند. درمان این بیماری ها می تواند خطر ابتلا به بیماری های ثانویه را کاهش دهد. اگر علائم مربوط به بیماری پوستی دیگری را دارید باید با متخصص پوست مشورت کنید.

کرم موضعی

علاوه بر کرم های مرطوب کننده، برخی از درمان های موضعی دیگر نیز وجود دارند که می توانند از طریق برداشتن سلول های مرده پوست و جلوگیری از ایجاد کراتین بیش از حد از پوست حمایت کنند.

این کرم ها عبارتند از:

رتینوئید موضعی: کرم هایی که حاوی رتینول و مواد دیگر مشتق شده از ویتامین A هستند در درمان این بیماری موثرند. این کرم ها می توانند به پوست کمک کنند تا سلول های جدید و سالم را سریعتر تولید کنند.

کورتیکواستروئیدهای موضعی: کرم استروئیدی خفیف که می تواند خارش را کاهش دهد.

لایه برداری شیمیایی

لایه برداری به معنی از بین بردن سلول های مرده از سطح بیرونی پوست است. از بین بردن پوست مرده می تواند باعث جلوگیری از آسیب رساندن به فولیکول مو شود و فرایندی که از طریق آن پوست خود را از تجمع بیش از حد کراتین خلاص می کند، تسریع بخشد. لایه برداری دستی، مانند اسکراب، می تواند پوست های خشک را تحریک کند. اما لایه برداری شیمیایی باعث تحریک کمتر می شود و ممکن است موفق تر باشد.

برخی از لایه بردارهای شیمیایی مؤثر عبارتند از:

• اسید سالیسیلیک
• اسید لاکتیک
• اسید گلیکولیک
• اوره

مرطوب کننده هایی حاوی این اسید ها نیز می توانند پوست را مرطوب کنند و سرعت گردش سلول های جدید پوست را بیشتر کنند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

برخی از بیماری های پوستی دیگر، از جمله واکنش های آلرژیک و عفونت های پوستی، می توانند بسیار شبیه کراتوز پیلاریس باشند. اگر علائم ایجاد شده به طور قابل توجهی بدتر شد، درد و التهاب در پوست رخ داد و با روش های مدیریت خانگی علائم تحت کنترلتان در نیامد، باید به متخصص پوست مراجعه کنید.

نشانه های دیگری که فرد باید به دلیل وجود آن ها بر روی پوست به متخصص پوست مراجعه کند عبارتند از:

• علائم عفونت، مانند ایجاد رگه های قرمز رنگ، داغ شدن پوست، تب یا درد شدید
• خارش شدید که توسط کرم های موضعی تسکین نمی یابد
• کراتوز پیلاریس که به درمان خانگی پاسخ نمی دهد
• کراتوز پیلاریس همراه با نشانه های دیگری مانند استفراغ

درمان کراتوز پیلاریس

ابتدا پزشک سعی می کند که دیگر علل خشکی پوست را بررسی کرده و آن ها را رد کند. اگر تشخیص پزشک کراتوز پیلاریس باشد، ممکن است یک لایه بردار شیمیایی قوی تر تجویز کرده یا کورتیکواستروئیدها را توصیه کند.

تغییر در شیوه زندگی مانند مصرف آب و سبزیجات بیشتر نیز در دستور کار قرار خواهد گرفت. گاهی حتی پزشک نوعی خاصی از مرطوب کننده را برای بیمار تجویز می کند.

اگر KP به درمان های سنتی پاسخ ندهد، لیزر درمانی می تواند قرمزی و التهاب را کاهش دهد. البته نتایج این درمان معمولا موقتی است. بنابراین ممکن است بعد از درمان با لیزر، مجددا بیماری عود کند.