سلولیت یک اصطلاح پزشکی برای توصیف ناهمواری های ایجاد شده بر روی ران ها، باسن و شکم می باشد. این اختلال در بین زنان و نوجوانان شایع است. درست است که سلولیت یک بیماری نیست اما معمولا افراد مبتلا به آن به دلیل ایجاد ظاهری متفاوت بر روی پوست، از نمایش اندام های دارای سلولیت خجالت می کشند.

سلولیت در زنان بسیار شایع تر از مردان است. زیرا در توزیع چربی، عضلات و بافت همبند بدن مردان و زنان تفاوت وجود دارد. برآمدگی های ریز سلولیت، ناشی از رسوبات چربی است که با ایجاد فشار و تخریب، بافت همبند زیر پوست را دچار تغییر می کند. این فشار در حقیقت منجر به تغییرات مشخصی در ظاهر پوست می شود. سلولیت در اصطلاح پزشکی به نام EFP شناخته می شود. این اختلال به هیچ عنوان به عفونت باکتریایی یا التهاب پوست و بافت های زیر آن مربوط نمی باشد.

در ادامه این مطلب مجله مرکز لیزر و زیبایی لیلی لند ما را همراهی کنید. زیرا اطلاعات جالبی را از سلولیت در اختیارتان قرار می دهیم.

علت ایجاد سلولیت چیست؟

وراثت، ضخامت پوست، جنسیت، میزان و توزیع چربی در بدن و سن می توانند بر میزان سلولیت موجود یا قابل مشاهده روی پوست تاثیر بگذارند. به نظر می رسد سلولیت به علت انقباض یا کوتاه شدن طناب های بافت فیبری که پوست را به عضله زیرین متصل می کند، اتفاق می افتد. در حالی که سلولیت در زنان بیشتر از مردان رایج است، اما مردان نیز می توانند تحت تأثیر آن قرار بگیرند. این اختلال در افراد تمام نژادهایی که در سر تا سر جهان زندگی می کنند رخ می دهد. اگر چه هورمون های زنانه نقش مهمی در توزیع چربی دارند، اما سلولیت با هورمون درمانی قابل درمان نیست.

عوامل خطر

این ناهمواری ها در زنان بسیار شایع تر از مردان است. در واقع، اکثر زنان پس از بلوغ، شاهد آن بر روی پوست خود هستند. این به این دلیل است که چربی های زنان معمولا در ران ها، باسن و ساق ها که محل های معمولی برای ایجاد سلولیت هستند، توزیع شده است. این عارضه در زمان پیری، یعنی زمانی که پوست خاصیت کشسانی خود را از دست می دهد نیز شایع است.

افزایش وزن هم می تواند باعث شود که این ناهمواری ها بیشتر مشخص شوند. اما مشاهده شده است که برخی افراد لاغر نیز دارای سلولیت هستند. این اختلال معمولا در خانواده شیوع دارد. بنابراین ژنتیک می تواند نقش کلیدی در رشد سلولیتها ایفا کند. سبک زندگی غیر فعال و همچنین بارداری نیز شانس ابتلا را افزایش می دهند.

بنابراین به طور خلاصه می توان گفت که عوامل زیر در ایجاد این ناهمواری ها نقش دارند:

• جنسیت
• سن
• اضافه وزن
• وراثت
• سبک زندگی
• بارداری

روش های درمان سلولیت

بسیاری از افراد ظاهر سلولیت را دوست ندارند و ترجیح می دهند پوستشان صاف شود. بنابراین درمان های زیادی از جمله تغییرات غذایی و درمان های مکانیکی برای این اختلال طراحی شده است. برخی از این درمان ها عبارتند از:

متیل گزانتین

متیل گزانتین گروهی از مواد شیمیایی هستند که شامل آمینوفیلین، کافئین و تئوفیلین می باشند. این مواد شیمیایی در بسیاری از کرم های ضد سلولیت وجود دارند و به دلیل توانایی شناخته شده شان برای تجزیه ذخیره چربی، به عنوان یکی از روش های درمان این ناهمواری ها استفاده می شوند. با این وجود، کرم های پوستی نمی توانند غلظت مورد نیاز از این مواد شیمیایی را برای تجزیه چربی ها فراهم آورند. در حالی که مطالعات نشان می دهد که استفاده از آن ها در برخی از مواد موجب کاهش اندک در اندازه ران ها می شود، اما حقیقتا تاثیری زیادی روی درمان سلولیت ندارند.

مکمل های غذایی

محصولات زیادی در بازار وجود دارند که سازندگانشان به دلیل وجود ترکیبات زیر در آن ها، ادعا می کنند که می توانند تاثیر مثبتی بر روی افزایش متابولیسم، بهبود گردش خون، محافظت در مقابل آسیب های سلولی و تجزیه چربی ها داشته باشند.

• کهن‌ دار
• یونجه زرد
• بیوفلاوویوئید های دانه انگور
• روغن گل پامچال
• روغن ماهی
• لسیتین سویا

این در حالی است که ارزیابی چنین ادعایی تقریبا دشوار است.

مفاهیمی مانند “متابولیسم”، “گردش خون” یا “آسیب سلولی” را نمی توان به راحتی بر مبنای شواهد عینی اندازه گیری کرد و نمی توان فهمید که بر اثر استفاده از روش خاص بهبود یافته اند یا خیر. علاوه بر این، چون این محصولات به عنوان مکمل های غذایی فروخته می شوند و نه به عنوان دارو، تایید شده توسط اداره غذا و داروی ایالات متحده (FDA) نیستند. بنابراین، سنجش استانداردهای علمی برای ایمنی و اثربخشی آن ها توسط این مرجع انجام نشده است.

علاوه بر این، هیچ مطالعه بالینی معتبری نتوانسته که تاثیر آن ها را بر روی درمان سلولیت اثبات کند. مطالعات انجام شده نشان داده اند که این مکمل ها هیچ تاثیری بر روی درمان مستقیم این عارضه ندارد. بعضی از مکمل های غذایی که برای درمان سلولیت تبلیغ می شوند نیز ممکن است خطراتی ایجاد کرده و یا ممکن است با برخی از داروهای تجویزی تداخل داشته باشند. به عنوان مثال، مکملی به نام Cellasene حاوی ید است، که بسیاری از پزشکان در مورد استفاده از آن توسط افراد مبتلا به بیماری های تیروئیدی هشدار داده اند.

ماساژ درمانی

ابزارهای زیادی وجود دارند که با استفاده از ماساژ و مکش، می توانند سلولیت را درمان کنند. این ماساژ ها در جلسات 30 تا 45 دقیقه ای انجام شده و برای ایجاد تغییرات قابل مشاهده باید حدود 10 تا 12 جلسه انجام شوند. این روش توسط اداره غذا و داروی آمریکا برای درمان موقف سلولیت تایید شده است.

لیزر و درمان به کمک فرکانس رادیویی

شاید امیدوار کننده ترین درمان پزشکی برای این ناهمواری ها استفاده از لیزر و فرکانس رادیویی باشد. این روش یک سیستم ترکیبی از ماساژ بافت، تکنولوژی فرکانس رادیویی و نور درمانی با مادون قرمز برای درمان سلولیت می باشد. سیستم دیگری نیز وجود دارد که از ترکیب ماساژ درمانی و لیزر برای درمان استفاده می کند و سیستم سوم نیز به وسیله فرکانس رادیویی در سطوح عمیق و سطحی انجام می شود.

لیپوساکشن

برای درمان سلولیت در برخی از افراد نیز از لیپوساکشن استفاده می شود. در طول لیپوساکشن جراح یک لوله باریک را از طریق برش کوچمکی زیر پوست وارد کرده و سلول های چربی را مکش می کند. لیپوساکشن می تواند بدن را شکل دهد. اما یک فرم جدیدتر و کمتر تهاجمی از این درمان وجود دارد که به کمک لیپوساکشن با لیزر انجام شده و در آن سلول های چربی را در حین سفت کردن پوست از بین می برند. این روش ممکن است برای سلولیت موثر باشد.

درمان موضعی

تحقیقات نشان می دهد که مصرف کرم رتینول 0.3 درصد 2 بار در روز می تواند به بهبود ظاهر سلولیت پس از شش ماه کمک کند.

کرایولیپولیز

این روش غیر تهاجمی که توسط اداره غذا و دارو آمریکا تایید شده است، به بهبودی ظاهر سلولیت کمک می کند. در این روش سلول های چربی به صورت هدفمند از بین می روند. در این روش چربی های زیر پوست حرارت داده شده تا تبدیل به کریستال شوند. سپس گلبول های سفید در این شرایط آن ها را به عنوان مهاجم نگاه کرده و مورد هدف قرار می دهند. به این ترتیب دیگر سلول چربی در آن ناحیه از بدن باقی نخواهد ماند. برای دیدن نتایج مثبت این درمان به 3 یا 4 ماه زمان نیاز می باشد.

اولتراسوند

این روش غیر تهاجمی از امواج صوتی برای کاهش چربی های هدفمند در شکم و ران استفاده می کند. نتایج حاصل از این روش دو یا سه ماه طول می کشد و می تواند ظاهر سلولیت را تا حدودی بهبود دهد.

کلاژناز

کلاژناز یک آنزیم طبیعی در بدن است که باعث تخریب کلاژن که جزئی از بافت همبند (بافت هایی که سلول های ما را با هم مرتبط می کنند) است، می شود. محققان در برخی مطالعات پیشنهاد کرده اند که تزریق این آنزیم ممکن است در بهبود ظاهر سلولیت سودمند باشد. اما اثرات دراز مدت این تزریق ها هنوز ناشناخته است و مطالعات هنوز برای تعیین میزان و مدت بهبودی توسط این روش ادامه دارد.

رژیم های سلولیت

رژیم های ویژه سلولیت نیز توسط برخی از متخصصان پیشنهاد شده اند که ادعا می کنند در درمان سلولیت موثر هستند. طرفداران این رژیم ها مدعی هستند که ترکیبی از غذاها در رژیم غذایی می تواند التهاب را از بین برده، گردش خون را در مناطق آسیب دیده بیشتر کرده و سلولیت را کاهش دهد. با این حال، هیچ مطالعه ای در ادبیات پزشکی در مورد تاثیر این رژیم ها منتشر نشده است. اما کارشناسان به این نتیجه رسیده اند که رعایت رژیم غذایی سالم می تواند احتباس آب در بدن را کاهش داده و ظاهر پوست را بهبود ببخشند. اما رژیم خاصی با هدف درمان سلولیت طراحی نشده و رژیم های پیش روی هیچ ارزشی علمی ندارند.

مزوتراپی

در این روش، یک محلول به صورت مستقیم روی بافت چربی و زیر پوست تزریق می شود. این محلول ممکن است شامل آمینوفیلین، هورمون ها، آنزیم ها، عصاره های گیاهی، ویتامین ها و مواد معدنی  باشد. برای کسب نتایج مطلوب باید چند جلسه از این درمان استفاده شود.

کاهش وزن

اگر اضافه وزن دارید یا چاق هستید، کاهش وزن به کمک روش های مختلف از جمله رژیم غذایی و فعالیت بدنی می تواند تا حدود زیادی ظاهر سلولیت را بهبود دهد.