کارسینوم سلول بازال (BCC) شایع ترین نوع سرطان پوست است. این سرطان بیشترین افراد مبتلا به سرطان پوست را در ایالات متحده تشکیل می دهد. این سرطان پوست معمولا روی پوست جاهایی مانند سر، گردن، یا پشت دست که بیشتر در معرض نور خورشید است، ایجاد می شود. وقوع BCC به خصوص در صورت معمول است و اغلب در بینی شکل می گیرد. در حالی که کارسینوم سلول بازال اغلب روی پوستی که بیشتر در معرض نور خورشید است ایجاد می شود، اما می تواند بر روی هر قسمتی از بدن مانند نیم تنه بالایی، پاها و بازوها نیز ظاهر شود.

افرادی که از دستگاه های برنزه کننده استفاده می کنند، ممکن است زودتر به این بیماری مبتلا شوند.

این نوع سرطان پوست به آرامی رشد می کند و به ندرت به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد. درمان کارسینوم سلول بازال بسیار مهم است. زیرا این بیماری می تواند به صورت گسترده و عمیق رشد کند و پوست، بافت و استخوان را از بین ببرد.

ادامه این مطلب مجله لیلی لند را به نشانه ها، علل، روش های درمان و سایر نکات مربوط به کارسینوم سلول بازال به نقل از متخصصان آکادمی پوست و مو آمریکا اختصاص داده ایم.

علائم و نشانه های کارسینوم سلول بازال

• کارسینوم سلول بازال (BCC) به روش های مختلفی خود را بر روی پوست شما نشان می دهد. این به این دلیل است که انواع مختلفی از این سرطان پوست وجود دارد. اگر هر کدام از علائم زیر را روی پوست خود مشاهده می کنید، باید بلافاصله با متخصص پوست مشورت کنید:
• توده پوستی گنبدی شکل با رگ های خونی قابل مشاهده. این توده اغلب صورتی یا به رنگ پوست است. گاهی این توده قهوه ای، سیاه و سفید است. این نوع کارسینوم سلول بازال به آرامی رشد می کند. ممکن است مرکز آن نیز تراوش داشته باشد. این توده به راحتی خونریزی می کند.
• تکه ای برآمده براق صورتی یا قرمز، به ویژه در نیم تنه بالایی. این توده به آرامی رشد می کند و ممکن است با ضایعات ناشی از اگزما اشتباه گرفته شود.
• توده ای رنگ پریده، سفید یا زرد که احساس مومی شکل داشته اما در باطن سفت و مثل یک اسکار است. شما ممكن است لبه های این توده را نتوانید تشخیص دهید.

سایر نشانه ها

• توده ناشی از آن به راحتی خونریزی می کند.
• این توده درمان نخواهد شد و یا بهبود نخواهد یافت.
• پوست روی ضایعه پوسته پوسته می شود.
• مرکز توده فرو رفته است.
• عروق خونی در داخل یا اطراف آن وجود دارد.

علل ابتلا به این سرطان چیست؟

هر کسی می تواند این سرطان پوست شایع را دریافت کند، اما بعضی افراد دارای شانس بیشتری هستند. افراد مبتلا به سرطان سلول بازال (BCC) دارای یک یا چند مورد از عوامل خطر زیر هستند:

صفات فیزیکی

• پوست روشن یا کک و مک دار
• چشم های رنگی (آبی، سبز یا خاکستری)
• موهای بلوند یا قرمز
• سرخ شدن سریع پوست بر اثر تماس با محرک ها

اقدامات احتیاطی

این افراد باید نکات زیر را رعایت کنند:

• وقت زیادی را خارج از منزل برای انجام کار یا گذراندن اوقات فراغت بدون استفاده از کرم ضد آفتاب یا لباس پوشیده صرف نکنند.
• از دستگاه برنزه کننده استفاده نکنند.

سابقه

• اگر تا به حال ضایعه BCC را داشته اید، خطر ابتلا به این بیماری در شما حدود 40 درصد افزایش می یابد.
• ابتلای بستگان نسبی به BCC
• مصرف یک یا چند دارو که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کند. افراد مختلف پس از دریافت پیوند عضو و درمان بیماری هایی، مانند آرتریت شدید، لنفوم یا ویروس نقص ایمنی بدن (HIV)، این داروها را دریافت می کنند.
• قرار گرفتن بیش از حد یا طولانی مدت در معرض اشعه ایکس مانند بیماران استفاده کننده از پرتو درمانی

بعضی از افراد با یک بیماری نادر متولد می شوند که باعث می شود احتمال ابتلا به بسیاری از سرطان های پوستی، از جمله کارسینوم سلول بازال در اوایل زندگی آن ها بیشتر شود. BCC می تواند تا 20 سالگی در افراد مبتلا به بیماری های نادر پزشکی شناخته شده به عنوان سندرم سلول های عصبی پایه ایجاد شود.

چه چیزی باعث BCC می شود؟

بر خلاف بسیاری از سرطان ها، علت BCC به خوبی شناخته شده است:

• اشعه ماوراء بنفش (UV) نور خورشید یا استفاده از دستگاه های برنزه کننده

هنگامی که اشعه ماوراء بنفش نور خورشید یا دستگاه های برنزه کننده به پوست ما می رسد، این اشعه ها به  DNA در سلول های پوستی ما آسیب می رسانند. بدن تلاش می کند این آسیب را ترمیم کند. هنگامی که اشعه ها بارها و بارها پوست ما را لمس می کند، به مرور زمان بدن دیگر نمی تواند آسیب را ترمیم کند.

هنگامی که بدن نتواند آسیب را بهبود بخشد، سرطان پوست ایجاد می شود. سرطان پوست معمولا به مرور زمان و پس از سال ها ایجاد می شود. در افراد بالای 50 سال خطر ابتلا به سرطان پوست به طور قابل توجهی افزایش می یابد. افراد بسیار جوانتر از 50 سال نیز BCC دریافت می کنند. اکثر این افراد، زنانی هستند که از دستگاه های برنزه کننده استفاده می کنند.

تشخیص و درمان

تنها راه تشخیص هر نوع سرطان پوست، از جمله کارسینوم سلول بازال (BCC)، بیوپسی پوست است.

بیوپسی پوست نباید باعث اضطراب شود. برای انجام بیوپسی، متخصص کل توده و یا بخشی از توده را از روی پوست بر می دارد. متخصص پوست ممکن است این نمونه را به آزمایشگاه ارسال کند یا  زیر میکروسکوپ نگاهی به آن بیندازد. یافته ها در گزارش بیوپسی نوشته می شود.

اگر بیوپسی گزارش دهد که BCC دارید، متخصص پوست عوامل بسیاری را برای تعیین بهترین درمان برای شما در نظر خواهد گرفت. چند راه برای درمان BCC وجود دارد. این روش ها عبارتند از:

برداشتن

این یک روش جراحی است که متخصص پوست اغلب می تواند در مطب آن را انجام دهد. این روش شامل بی حس کردن ناحیه تحت درمان و برداشتن تومور باقی مانده و مقداری از پوست های معمولی که در اطراف تومور وجود دارند.

مانند بیوپسی پوست، در این روش نیز پوست حذف شده زیر میکروسکوپ بررسی می شود. این بررسی ممکن است در آزمایشگاه یا توسط متخصص پوست انجام شود. پزشک به پوست برداشته شده نگاه می کند تا ببیند آیا پوست طبیعی عاری از سلول های سرطانی است یا خیر. اگر نه، پوست بیشتری باید برداشته شود. این روش رایج برای درمان BCC است.

Curettage و electrodessication

این درمان شامل دو مرحله است. اول، متخصص پوست تومور را از بین می برد. سپس برای از بین بردن هر گونه سلول سرطانی باقی مانده از برق استفاده می شود.

جراحی Mohs

در این روش جراح، تومور و مقدار بسیار کمی از پوست معمولی که در اطراف تومور قرار دارد را بر می دهد. سپس بافت برداشته شده را زیر میکروسکوپ بررسی می کند. جراح به دنبال سلول های سرطانی است. در صورت لزوم، مجددا مقدار دیگری از بافت برداشته می شود و زیر میکروسکوپ دیده می شود. این روش تا زمانی ادامه پیدا می کند که جراح دیگر سلول سرطانی را در نمونه نبیند.

سرما

در این درمان با استفاده از نیتروژن مایع، سلول های سرطانی منجمد شده و باعث مرگ سلول ها می شود.

اشعه درمانی

این درمان معمولا برای BCC هایی استفاده می شود که نمی توان آن ها را با جراحی برداشت یا جراحی بهترین انتخاب برای درمان آن ها نمی باشد. بیمار ممکن است نیاز به 15 تا 30 جلسه اشعه درمانی داشته باشد.

درمان فوتودینامیک (PDT)

در این درمان از نور برای حذف سرطان های پوستی استفاده می شود. PDT یک فرایند دو مرحله ای است. اول، یک ماده شیمیایی به پوست مالیده می شود. ماده شیمیایی به مدت طولانی روی پوست قرار می گیرد تا پوست بتواند آن را جذب کند. سپس نور ویژه ای برای کشتن سلول های سرطانی وارد پوست می شود.

کرم های دارویی

برای درمان اولیه BCC می توان از کرم هایی حاوی یک دارو مانند ایمیویموود یا 5-فلورووراسیس استفاده کرد.

قرص ها

در حالی که بسیار نادر است، اما گزارش هایی از گسترش BCC به سایر قسمت های بدن وجود دارد. بیماران مبتلا به BCC که دچار گسترش بیماری می شوند ممکن است برایشان ويزمودجيب یا سونیدگیب تجویز شود. این دارو همچنین ممکن است برای بیماران مبتلا به BCC پیشرفته نیز تجویز شود که معمولا نمی توان آن را برداشت.