چاله شدن ناخن زمانی رخ می دهد که فرورفتگی های کوچک روی سطح ناخن ها ظاهر می شوند. بسته به علت ایجاد آن، این فرو رفتگی ها می توانند در قطر و عمق متفاوت باشند. فرو رفتگی روی ناخن اغلب در افراد مبتلا به پسوریازیس یافت می شود. اما گاهی نیز نشانه از بیماری دیگری است. بهترین راه برای کشف علت چاله شدن ناخن، مراجعه به متخصص پوست و مو است.

در این مقاله مجله مرکز لیزر و زیبایی لیلی لند، ما به معرفی نشانه ها، علل و روش های درمان چاله شدن ناخن می پردازیم.

علائم و نشانه های چاله شدن ناخن

تنها علامت شایع این اختلال در ناخن ایجاد فرو رفتگی های مشهود روی ناخن است. ناخن های دست بیشتر از ناخن های پا به این اختلال مبتلا می شوند. دلیل این موضوع نیز هنوز کاملا مشخص نشده است. بسته به شرایطی که روی ناخن تاثیر می گذارد، ممکن است یک فرو رفتگی یا چندین فرو رفتگی روی ناخن وجود داشته باشد. ناخن بخشی از پوست است و از ریشه خود که در زیر کوتیکول یافت می شود رشد می کند. این منشاء همان چیزی است که اغلب به بیماری های پوست و ناخن مرتبط است.

علل و شرایط مرتبط

چاله شدن ناخن اغلب نشانه ای از وضعیت دیگری است که می تواند شامل موارد زیر باشد:

• پسوریازیس، که باعث التهاب پوست می شود
• اگزما، یک بیماری پوستی طولانی مدت است که پوست را قرمز، خارش دار و ترک خورده می کند
• آرتریت واکنشی یا التهاب ناشی از عفونت در جای دیگری از بدن
• آلوپسی آره آتا، که باعث ایجاد تکه های طاسی موقت روی پوست سر می شود

پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری شایع پوستی است که موجب التهاب پوست شده و اغلب منجر به لکه های قرمز روی پوست می شود. افرادی که به پسوریازیس مبتلا می شوند، در طول زندگی خود بارهای شاهد شعله ور شدن علائم خواهند شد. فرکانس این علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

شدت پسوریازیس نیز می تواند به شدت متفاوت باشد. پسوریازیس به علت عفونت ایجاد نمی شود و نمی تواند به دیگر افراد منتقل شود و حتی نمی تواند به سرطان گسترش پیدا کند.

محققان بنیاد National Psoriasis Foundation معتقدند که اگر چه پسوریازیس در هر زمان از زندگی ممکن است پیشرفت داشته باشد، اما بیشتر در افراد 15 تا 35 ساله شروع به رشد می کند. حدود نیمی از افرادی که پسوریازیس دارند نیز تغییرات ناخن را متوجه خواهند شد.

بیماری ناخن پسوریاتیک

چندین تغییر ناخن وجود دارد که ممکن است با پسوریازیس رخ دهد. این تغییرات عبارتند از:

• چاله شدن، زمانی که یک یا چند چاله در سطح ناخن ظاهر می شود.
• اونیکولیز، هنگامی که ناخن از پوست جدا می شود. این بیماری با یک پچ سفید یا زرد در بالای ناخن شروع شده و به پایین می رود. در نتیجه پوست زیر ناخن می تواند آلوده شود.
• Hiperkeratois Subungual، زمانی که یک ماده گچ مانند زیر ناخن ایجاد می شود. این بیماری اغلب ناخن ها را برجسته و حساس می کند.
• تغییر رنگ، زمانی که ناخن زرد یا قهوه ای می شود.
• عفونت قارچی ناخن، که می تواند ناخن را ضخیم تر کند.

از هر 5 نفر مبتلا به ورم مفاصل پسوریاتیک 4 نفر متوجه تغییرات ناخن می شوند.

گزینه های درمان چاله شدن ناخن

سوراخ سوراخ شدن ناخن می تواند خفیف باشد. اگر چاله شدن ناخن باعث ایجاد ناراحتی نشود، هیچگونه درمانی لازم نیست. با این وجود، موارد شدیدتر نیاز به درمان دارد. درمان چاله شدن ناخن معمولا دشوار است. گرچه روش های درمان مدرن نتوانسته اند تا حدودی در بهبود علائم سهیم باشند.

درمان های موضعی عبارتند از:

• کرم های استروئید
• اسید سالیسیلیک
• کلسیتریول
• تاظراتین

این درمان ها اغلب خیلی موثر نیستند. به یاد داشته باشید که با وجود بیماری موثر بر روی ناخن ها، آن ها به آرامی رشد می کنند و این نوع درمان فقط به رشد ناخن جدید کمک می کند نه به چاله های موجود روی آن.

متخصص پوست همچنین ممکن است یکی از موارد زیر را برایتان تجویز کند:

• درمان ضد قارچ: در صورتی که عفونت قارچی وجود داشته باشد ممکن است به آن نیاز باشد.
• تزریق استروئید به ناخن: این درمان می تواند دردناک باشد.
• کشیدن ناخن: ناخن را می توان با استفاده از پمادی که 7 روز به زمان نیاز دارد یا جراحی همراه با بی حسی موضعی کشید.

در موارد شدید، مانند زمانی که فرد قادر به استفاده از دست و یا در صورت وجود چاله روی ناخن پا ناتوان در راه رفتن باشد از داروهای قوی تر برای سرکوب التهاب استفاده می شود. این داروها تنها توسط پزشک تجویز می شوند.

راهنمایی های مفید برای مدیریت چاله شدن ناخن

افرادی که مبتلا به چاله شدن ناخن هستند، قبل از درمان، بايد ابتدا مراحل خود مراقبتی را كه می توانند برای مراقبت از ناخن های خود انجام دهند را در نظر بگيرند. این اقدامات عبارتند از:

• کوتاه نگه داشتن ناخن های دست و پا
• خشک نگه داشتن ناخن ها
• محافظت از ناخن در برابر آسیب ها با پوشیدن دستکش هنگام انجام کار یدی
• اجتناب از مانیکور بر روی پایه ناخن که می تواند منجر به گسترش عفونت شود
• اجتناب از چسباندن ناخن مصنوعی
• اجتناب از استفاده از لاک ناخن حاوی استون. این ماده می تواند به ناخن ها آسیب برساند.
• پوشیدن کفش های راحت که فضای لازم برای حرکت دادن انگشتان را دارد
• اجتناب از تمیز کردن ناخن ها با یک شیء تیز. برای تمیز کردن ناخن ها کافی است که آن ها را چند دقیقه در آب گرم حاوی صابون خیس کنید.