پلاک های پوستی به بافت هایی روی پوست گفته می شود که بدون درد هستند. آنها با یک پایه کوچک و نازک به نام پوستر به پوست متصل می شوند. پلاک پوستی هم در مردان و هم در زنان، مخصوصا بعد از سن 50 سالگی، رایج است. این ضایعات می توانند در هر جایی از بدن شما ظاهر شوند، هرچند که معمولا روی پوست مناطق زیر بیشتر دیده می شوند:

در ادامه این مطلب مجله مرکز لیزر و زیبایی لیلی لند در مورد علل، روش های درمان و تشخیص پلاک های پوستی صحبت می کنیم.

پلاک های پوستی چگونه حذف می شوند؟

پلاک های کوچک پوست ممکن است خود به خود از بین بروند. بیشتر پلاک های پوستی به پوست شما متصل می شوند. اما به طوری کلی لزومی برای درمان آن ها وجود ندارد. اما در صورتی که این ضایعات شما را ناراحت می کنند می توانید آن را به کمک یکی از روش های زیر و تحت نظر پزشک متخصص در مرکز درمانی معتبر درمان کنید:

برای برداشتن پلاک های کوچک نیازی به بی حسی نیست. اما پلاک های متعدد یا بزرگ به بی حسی موضعی نیاز دارند.

شما می توانید برای حذف پلاک های پوستی از داروهای طبیعی نیز استفاده کنید. این داروها شامل روغن درخت چای، سرکه سیب و آب لیمو می باشند. به یاد داشته باشید که هیچ شواهد علمی برای حمایت از این داروها وجود ندارد.

اما مهمترین نکته این است که هرگز نباید سعی کنید که خودتان این پلاک ها را حذف کنید. حتما شما هم با دستور العمل های خانگی شیمایی برخورد کرده اید که برای حذف این ضایعات توصیه می شوند. اما به یاد داشته باشید که حتی در یک محیط استریل نیز جذف پلاک های پوست ممکن است باعث خونریزی، سوختگی و عفونت شود. بهترین کار این است که اجازه دهید پزشک این کار را انجام دهید.

چگونه می توانیم پلاک های پوستی را شناسایی کنیم؟

تنها راه شناسایی این ضایعات، مشاهده ساقه آن است. بر خلاف خال و برخی دیگر از بافت هایی که روی پوست ایجاد می شود، پلاک های پوستی توسط یک ساقه کوچک آویزان هستند.

اکثر این پلاک های روی پوست، کوچک هستند و معمولا کوچکتر از 2 میلی متر می باشند. برخی از آن ها می توانند حتی چند سانتی متر نیز رشد کنند. پلاک های پوستی نرم هستند. آنها ممکن است صاف و گرد یا ممکن است چروک و نامتقارن باشند. برخی از پلاک های پوستی به صورت ناقص و شبیه دانه های برنج هستند.

این ضایعات ممکن است گوشتی باشند. آنها همچنین می توانند به علت ایجاد هیپرپیگمانتاسيون، نسبت به بافت طبیعی پوست تیره تر به نظر برسند. اگر جریان خون این پلاک ها بر اثر چرخش قطع شود ممکن است سیاه نیز شوند.

چه چیزی باعث ایجاد پلاک های پوستی می شود؟

دقیقا مشخص نیست چه چیزی این پلاک ها را ایجاد می کند. اما از آن جایی که معمولا این ضایعات در چین و چروک پوست ظاهر می شوند، ممکن است اصطکاک در ایجاد آن ها نقش داشته باشد. پلاک های پوستی با عروق خونی و کلاژن محصور شده و توسط یک لایه بیرونی پوست تشکیل می شوند.

بر اساس یک مطالعه منتشر شده در سال 2008، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ممکن است عامل ایجاد این ضایعات باشد. در این مطالعه محققان 37 پلاک پوستی را از قسمت های مختلف بدن مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان داد DNA HPV در تقریبا 50 درصد از پلاک های پوستی نقش دارد.

مقاومت به انسولین، که ممکن است به دیابت نوع 2 و پیش دیابت منجر شود، نیز ممکن است در ایجاد پلاک های پوست نقش داشته باشد. افراد مبتلا به مقاومت به انسولین به طور موثری نمی توانند گلوکز را از جریان خون جذب کنند. با توجه به مطالعات انجام شده در سال 2010، وجود پلاک های پوستی متعدد با مقاومت به انسولین، شاخص توده بدنی بالا و تری گلیسیرید بالا همراه است.

پلاک های پوستی همچنین یکی از عوارض جانبی بارداری هستند. این اتفاق ممکن است به دلیل تغییر در هورمون های بارداری و افزایش وزن باشد. در موارد نادر، پلاک های چندگانه پوست می توانند نشانه ای از عدم تعادل هورمونی یا وجود مشکل در غدد درون ریز باشد.

پلاک های پوستی مسری نیستند. اما ممکن است یک ارتباط ژنتیکی برای ایجاد آن ها وجود داشته باشد. بنابراین شیوع این پلاک ها در خانواده جای تعجب ندارد.

عوامل خطر ابتلا به پلاک های پوستی

در صورت وجود شرایط زیر ممکن است بیشتر در معرض ایجاد ضایعات پوستی باشید:

پلاک های پوستی تبدیل به سرطان پوست نمی شوند. در صورتی که با لباس، طلا و جواهر و دیگر چیزها در تماس باشید، ممکن است باعث تحریک شده و پلاک ایجاد شود. اگر این ضایعات را روی پوست دارید بیشتر از پوست خود مراقبت کنید. اصلاح کردن پوست مبتلا به پلاک باعث آسیب دائمی نمی شود. گرچه ممکن است باعث درد و خونریزی طولانی شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟

سایر بیماری های پوستی مانند زگیل و خال می تواند به پلاک های پوستی شباهت داشته باشند. از آنجایی که برخی از خال ها ممکن است سرطانی باشند، بهتر است ضایعات پلاک های پوست حتما توسط پزشک بررسی شود. متخصص پوست یا پزشک عمومی قادر به تشخیص پلاک های پوستی خواهند بود. اولین و ساده ترین روش تشخیص معاینه بصری است. اگر ضایعات در معرض خطر باشند، ممکن است نمونه برداری انجام شود.

چشم انداز

اکثر این ضایعات جای نگرانی ندارند و افراد مبتلا به آن تنها به دلیل این که در ظاهرشان تغییر ایجاد می شود اقدام به برداشتن آن ها می کنند. ضمن این که گاهی پیش می آید که برای برداشتن این ضایعات نیاز به استفاده از چند روش همزمان دارید. در برخی موارد نیز پلاک های پوستی دوباره رشد می کنند و باید دوباره آنها را حذف کرد.

اگر وزن اضافه وزن دارید، سعی کنید که پس از برداشتن این ضایعات وزنتان را کم کنید. این کار ممکن است به کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک کند.

اگر در بافت پوستی که دارید خونریزی، خارش یا تغییر رنگ ایجاد شد، بلافاصله با پزشک خود مشورت کنید. این حالت ها شرایط جدی مانند سرطان پوست را نشان می دهند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *