ویتیلیگو بیماری است که باعث می شود رنگ پوست از بین رفته و لکه های سفید روی آن ایجاد شود. وسعت و میزان از دست دادن رنگ پوست ناشی از ویتیلیگو غیر قابل پیش بینی است. این بیماری می تواند بر روی پوست هر بخشی از بدن تاثیر بگذارد. گاهی لابه لای مو و داخل دهان نیز دچار آن می شود.

به طور معمول، رنگ مو و پوست توسط ماده ای به نام ملانین تعیین می شود. ویتیلیگو زمانی اتفاق می افتد که سلول هایی که ملانین تولید می کنند یا عملکرد خود را متوقف می کنند یا می میرند. این بیماری بر روی افراد مبتلا به انواع مختلف پوست تاثیر می گذارد. اما ممکن است در افرادی که دارای پوست تیره تر هستند مشهود تر باشد. این وضعیت خطرناک یا مسری نیست. اما می تواند استرس زا بوده یا باعث شود که بیمار در مورد ظاهر خود احساس بدی داشته باشد.

در ادامه این مطلب مجله مرکز لیزر و زیبایی لیلی لند به نشانه ها، علل، عوارض، تشخیص و روش های درمان ویتیلیگو می پردازیم.

علائم ویتیلیگو

علامت اصلی این بیماری ایجاد لکه های سفید روی پوست است. معمولا تغییر رنگ در مناطقی که در معرض آفتاب هستند مانند دست ها، پاها، بازوها، صورت و لب ها بیشتر ایجاد می شود.

علائم ویتیلیگو عبارتند از:

ویتیلیگو می تواند در هر سنی شروع شود، اما اغلب قبل از سن 20 سالگی ظاهر می شود.

بسته به نوع بیماری، تکه های تغییر رنگ داده ممکن است شامل موارد زیر باشند:

بسیاری از بخش های بدن: این شایع ترین نوع ویتیلیگو است که به نام ویتیلیگو تعمیم یافته شناخته شده و تغییر رنگ اغلب به طور مشابه در قسمت های مختلف بدن (به طور متقارن) پیشرفت می کنند.

فقط یک طرف یا بخشی از بدن: این نوع، که به نام ویتیلیگو سگمنتال نامیده می شود، در سن نوجوانی رخ داده و عرض 1 تا 2 سال پیشرفت می کند و سپس متوقف می شود.

یک یا چند قسمت از بدن: این نوع ویتیلیگو موضعی (کانونی) نامیده می شود.

پیش بینی پیشرفت بیماری دشوار است. گاهی اوقات بدون درمان خاصی بروز این تکه ها متوقف می شود. در اغلب موارد، از بین رفتن رنگدانه ها شامل بیشتر بخش های پوست می شود. به ندرت نیز رنگ پوست دوباره باز می گردد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

هر نوع تغییر رنگ در پوست، مو و چشم باید توسط پزشک بررسی شود. ویتیلیگو هیچ درمانی ندارد. اما درمان های موجود ممکن است به متوقف کردن یا کند کردن فرایند از دست رفتن رنگ پوست کمک کند و مقداری از رنگ پوست را باز گرداند.

علل ویتیلیگو

ویتیلیگو زمانی اتفاق می افتد که سلول های تولید کننده رنگدانه (ملانوسیت ها) می میرند یا تولید ملانین، رنگدانه ای که رنگ پوست، مو و چشم را تشکیل می دهد، را متوقف می کنند. در این شرایط بخش هایی از پوست که دچار چنین عارضه ای می شوند رنگ خود را از دست داده و روشن می شوند. پزشکان هنوز به طور قطعی نمی دانند که چرا سلول ها تولید کننده ملانین از بین می روند یا می میرند. آن ها معتقدند که این نقص ممکن است به دلیل یکی از عوامل زیر باشد:

عوارض جانبی

افراد مبتلا به ویتیلیگو ممکن است در معرض خطر بیشتری از عوارض زیر باشند:

روش های تشخیص

سوابق پزشکی و معاینه

اگر پزشک مشکوک به ویتیلیگو باشد، درباره سابقه پزشکی بیمار سوالاتی را پرسیده و پوست بیمار را مورد ارزیابی فیزیکی قرار می دهد. در این معاینه پزشک سعی خواهد کرد دیگر مشکلات پوستی مانند درماتیت یا پسوریازیس را رد کند. او می تواند از یک لامپ ویژه برای روشن کردن نور ماوراء بنفش بر روی پوست استفاده کند تا تعیین کند که آیا شما ویتیلیگو دارید یا نه.

بیوپسی پوست و آزمایش خون

علاوه بر جمع آوری سابقه پزشکی شخصی و خانوادگی و بررسی پوست، پزشک ممکن است از موارد زیر برای تشخیص استفاده کند:

درمان ویتیلیگو

درمان ها بسیاری برای کمک به بازگرداندن رنگ پوست و یا حتی تن پوست در دسترس می باشد. نتایج هر روش متفاوت و غیر قابل پیش بینی است. برخی از درمان ها عوارض جانبی جدی دارند. بنابراین پزشک ممکن است ابتدا استفاده از ابزارهای آرایشی را برای این افراد توصیه کند.

اگر پزشک و بیمار تصمیم به درمان بیماری بگیرند می توانند از دارو، جراحی یا روش های درمانی دیگر استفاده کنند. این روش ها برای ایجاد اثرات خود ممکن است چند ماه زمان نیاز داشته باشند. گاهی نیز ممکن است برای پیدا کردن درمان مناسب تر، مجبور شوید بیش از یک روش یا ترکیبی از روش ها را امتحان کنید.

داروها

هیچ دارویی نمی تواند روند ویتیلیگو، از دست دادن سلول های رنگدانه (ملانوسیت)، را متوقف کند. اما بعضی از داروها، به تنهایی یا با ترکیب نور درمانی، می توانند به بازگرداندن رنگ پوست کمک کنند.

کرم هایی که التهاب را کنترل می کنند: استفاده از کرم کورتیکواستروئید بر روی پوست آسیب دیده ممکن است به بازگشت رنگ پوست، به خصوص اگر بیماری در مراحل اولیه خود باشد کمک کند. برای دیدن تغییر رنگ پوست به چند ماه زمان نیاز دارید. این نوع کرم ها مؤثر هستند و روش استفاده آسانی دارند اما می توانند به عوارض جانبی مانند نازک شدن پوست و یا ظهور رگه و یا خطوط بر روی پوست منجر شوند. نوع خفیف این دارو ممکن است برای کودکان و افرادی که مناطق بزرگ از پوستشان تغییر رنگ داده است تجویز شود.

داروهایی که بر روی سیستم ایمنی تاثیر می گذارند: پماد حاوی تاکرولیموس یا پیمکرولیموس (مهارکننده های کلسینورین) ممکن است برای افرادی که دارای لکه های سفید کوچک، مخصوصا در صورت و گردن هستند، مؤثر باشد. این درمان ممکن است عوارض جانبی کمتری نسبت به کورتیکواستروئیدها داشته باشد و می تواند با نور ماوراء بنفش B مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، اداره غذا و داروی آمریکا (FDA) در مورد ارتباط احتمالی بین این داروها و لنفوم و سرطان پوست هشدار داده است.

سایر روش های درمان

ترکیب پسورالن و نور درمانی: این درمان ترکیبی از یک ماده گیاهی به نام پسورالن با نور درمانی (photochemotherapy) برای بازگشت رنگ به تکه های سفید شده پوست است. پس از مصرف پسورالن به صورت خوراکی یا مالیدن آن روی پوست آسیب دیده، پوست در معرض نور ماوراء بنفش UVA ، UVB یا لیزر اکسایمر قرار می گیرد. این رویکرد نتایجی بهتر از دارو یا نور درمانی تنها دارد. شما ممکن است نیاز داشته باشید که این درمان را تا سه بار در هفته برای مدت 6 تا 12 ماه تکرار کنید.

از بین بردن رنگ های باقی مانده (فاقد رنگدانه): اگر ویتیلیگو گسترده باشد و درمان های دیگر عمل نکند از این روش درمان استفاده می شود. در این روش عامل از بین برنده رنگ پوست بر روی مناطق آسیب دیده استفاده می شود. این درمان به تدریج لکه ها را روشن می کند به طوری که آن ها را با مناطق رنگی دیگر مخلوط می کند. این درمان یک یا دو بار در روز به مدت نه ماه یا بیشتر انجام می شود.

عوارض جانبی آن نیز می تواند شامل قرمزی، تورم، خارش و خشکی پوست باشد. روش Depigmentation دائمی است و بعد از آن پوست به نور خورشید بسیار حساس می شود.

عمل جراحی

اگر نور درمانی نتواند رنگ پوست را باز گرداند پزشک جراحی را توصیه می کند.  هدف از تکنیک های زیر باز گرداندن رنگ پوست است.

پیوند پوست: در این روش، پزشک بخش های بسیار کوچکی از پوست نرمال و رنگی را برداشته و آنها را به مناطقی که رنگدانه خود را از دست داده اند، متصل می کند. در صورتی که بخش های کوچکی از پوست دچار ویتیلیگو شده باشد از این روش استفاده می شود.

القای تاول: در این روش پزشک با دستگاه مکش تاول روی پوست ایجاد کرده و سپس تاول را بر می دارد به این ترتیب مناطق پوست رنگی می شود.

خالکوبی (mikropigmentation): در این تکنیک، پزشک با استفاده از یک ابزار جراحی خاص رنگدانه را روی پوست می کارد. این روش برای افرادی که دارای پوست تیره تر هستند، موثرتر است.

درمان های بالقوه آینده

درمان های مورد مطالعه عبارتند از:

طب جایگزین

مطالعات محدود نشان می دهد که گیاه جینکو ممکن است رنگ پوست را در افرادی که دارای ویتیلیگو هستند برگرداند. سایر مطالعات کوچک نشان می دهد که اسید آلفا لیپوئیک، اسید فولیک، ویتامین C و ویتامین B12 علاوه بر فتوتراپی برای بازگرداندن رنگ پوست برخی از افراد مفیدند.

مانند سایر روش های درمانی، قبل از استفاده از درمان جایگزین، با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که با سایر درمان هایی که در حال استفاده از آن ها هستید تداخل ندارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *