در مطلب (افسانه‌ها و حقایقی در مورد افسردگی) از مجله لیلی لند به موضوع افسردگی و مسائل حواشی آن پرداخته‌ایم این موضوع در هر صورت دارای ابعاد بسیار گسترده‌ای است مقاله پیش رو ترجمه‌ای از یک مقاله با همین عنوان است که در اختیار مخاطبان قرار خواهد گرفت.
به گفته دکتر جوزف اف گلدنبرگ در ادامه به برخی از حقایق و افسانه‌های مورد باور برخی از افراد در مورد افسردگی اشاره خواهیم کرد.
افسانه‌ها و حقایقی در مورد افسردگی
افسردگی در یک مقطع زندگی تقریباً از هر شش نفر یک نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بنابراین درمان‌های خانگی و حقایق نیم بند درباره این بیماری شایع فراوان است. یکی از این باور‌های غلط این است: خود را به کار کردن مشغول کنید احساس بهتری خواهید داشت. در موارد خفیف بروز بیماری، این ممکن است واقعاً کمک کند، اما افسردگی جدی مشکل دیگری است. کار بیش از حد در واقع می‌تواند نشانه افسردگی بالینی باشد، خصوصاً در آقایان. پس دقیقا آنچه که مردم در این خصوص فکر می‌کنند درست نیست.
افسانه: افسردگی یک بیماری واقعی نیست
افسردگی یک وضعیت پزشکی جدی است و یکی از دلیل اصلی ناتوانی در بزرگسالان آمریکایی تشخیص داده شده است. اما هنوز هم با غم و اندوه معمولی اشتباه گرفته می‌شود. شواهد بیولوژیکی از این بیماری ناشی از مطالعات ژنتیک، هورمون‌ها، گیرنده‌های سلول‌های عصبی و عملکرد مغز است. مدارهای عصبی در نواحی مغز که خلق و خو را تنظیم می‌کنند به نظر می‌رسد در افسردگی به طور غیر طبیعی عمل می‌کنند. و همین امر باعث گسترش بیماری در فرد می‌شود.
واقعیت: تشخیص افسردگی در مردان دشوار‌تر از زنان است
در یک مرد افسرده، عزیزانش و حتی پزشک وی ممکن است افسردگی را تشخیص ندهد. دلیل این امر این است که مردان کمتر از زنان در مورد احساسات خود صحبت می‌کنند و برخی از مردان افسرده ناراحتی و اندکی را در احساسات خود ظاهر می‌کنند. در عوض، مردان ممکن است تحریک پذیر، عصبانی یا بی قرار باشند. آنها حتی ممکن است دیگران را فریب دهند. برخی از مردان سعی دارند با رفتارهای بی پروا، نوشیدن الکل یا مصرف مواد مخدر، با افسردگی کنار بیایند. و این در نهایت به آنها ضربه شدید‌تری خواهد زد.
افسانه: افسردگی افراد بخاطر جذب ترحم دیگران است
فرهنگ ما تحسین کننده قدرت و استحکام ذهنی است و به سرعت به برچسب زدن به هر کسی که به عنوان یک افسرده می‌شناسیم آنها را افرادی ضعیف قلمداد می‌کنیم. اما افرادی که افسردگی بالینی دارند، تنبل نیستند و به سادگی احساس پشیمانی نمی‌کنند. آنها همچنین نمی‌توانند افسردگی‌شان را از بین ببرند. افسردگی یک بیماری پزشکی است یک مشکل بهداشتی که مربوط به تغییرات مغز است. مانند سایر بیماری‌ها، معمولاً با درمان مناسب بهبود می‌یابد. اما بدون درمان مناسب ممکن است بدتر نیز شود.
واقعیت: هر کسی می‌تواند افسرده شود
هر کسی از هر قومیتی، خجالتی یا برون گرا، می‌تواند افسرده شود. این بیماری در زنان دو برابر مردان شایع است، اما ممکن است این احتمال وجود داشته باشد که زنان بیشتر از مردان به دنبال درمان باشند. این اغلب ابتدا در اواخر نوجوانی یا 20 سالگی مشاهده می‌شود، اما می‌تواند در هر سنی ایجاد شود. تجربیات سخت شخصی گاهی می‌تواند باعث افسردگی در افرادی شود که در معرض خطر این بیماری هستند. یا ممکن است از ساختار زندگی فرد در کودکی ایجاد شود.
واقعیت: افسردگی می‌تواند به آرامی فرد را درگیر کند
افسردگی می‌تواند به تدریج بیشتر شود، که تشخیص آن را از یک بیماری ناگهانی دشوار می‌کند. یک روز بد به یک روز بدتر تبدیل می‌شود و شما شروع به فرار از کار، مدرسه یا مناسبت‌های اجتماعی می‌کنید. یک نوع افسردگی به نام دیستمی، می‌تواند سال‌ها به عنوان یک بیماری مزمن در سطح پایین در فرد بماند، ضعفی که بی سر و صدا باعث تضعیف شغل و روابط شما می‌شود. یا افسردگی می‌تواند به یک وضعیت شدید و ناتوان کننده تبدیل شود. با درمان مناسب، بسیاری از افراد در 4 تا 6 هفته احساس تسکین قابل توجهی می‌کنند.
افسانه: درمان افسردگی به معنی دریافت دارو است
با وجود حیرت در مورد “Prozac Nation”، دارو تنها یکی از ابزارهایی است که برای رفع افسردگی استفاده می‌شود. درمان به این معنا نیست که پزشک شما داروها را توصیه می‌کند، اگرچه داروها اغلب می‌توانند برای اشکال قابل توجه افسردگی بسیار مفید باشند. مطالعات نشان می‌دهد که، “بحث” درمانی و همچنین داروهایی برای افسردگی خفیف تا متوسط. حتی اگر از داروهای ضد افسردگی استفاده می‌کنید، احتمالاً برای همه افراد مفید نخواهد بود. پزشک به شما در تعیین زمان مناسب برای قطع دارو کمک خواهد کرد.
افسانه: افراد افسرده زیادی گریه می‌کنند
نه همیشه. بعضی از افراد هنگام افسردگی، گریه نمی‌کنند و حتی به شدت ناراحت می‌شوند. درعوض آنها از نظر عاطفی “خالی” هستند و ممکن است احساس بی فایده بودن کنند. حتی بدون علائم چشمگیر، افسردگی بدون درمان مانع از زندگی در حد مطلوب خود می‌شود و عواقب زیادی بر خانواده‌ها می‌گذارد.
واقعیت: تاریخچه خانوادگی افسردگی را باید جدی گرفت
اگر افسردگی در تاریخچه خانواده شما وجود داشته باشد، شما هم احتمالاً آن را خواهید گرفت. اما شانس شما اندکی کمتر از افراد پیشین خانواده‌تان است. افراد دارای سابقه خانوادگی می‌توانند مراقب علائم اولیه افسردگی باشند و سریعاً اقدام مثبت انجام دهند خواه این مراقبت به معنای کاهش استرس، ورزش بیشتر، مشاوره یا سایر اقدامات حرفه ای باشد. یا حتی یک الگوی ساده مشاوره‌های کوتاه با یک متخصص در هر سال.
افسانه: افسردگی بخشی از پیری است
اکثر افراد بدون اینکه دچار افسردگی شوند، در چالش‌های پیری زندگی می‌کنند. اما وقتی این اتفاق بیفتد، ممکن است نادیده گرفته شوند. افراد مسن ممکن است غم و اندوه خود را پنهان کنند یا علائم مختلف و مبهمی از خود نشان دهند: مواد غذایی برای آنها دیگر طعم خوبی ندارند، دردهای مزمن آنها بدتر می‌شود، یا الگوهای خواب تغییر می‌کند. مشکلات پزشکی می‌تواند باعث ایجاد افسردگی در سالمندان شود. افسردگی حتی می‌تواند بهبودی پس از حمله قلبی یا جراحی را برای افراد کند‌تر از حد معمول کند.
واقعیت: افسردگی از سایر بیماری‌های روانی به سختی تمیز داده می‌شود.
در سالمندان افسردگی می‌تواند عامل اصلی بروز مشکلات حافظه، سردرگمی و در برخی موارد توهم باشد. مراقبان و پزشکان ممکن است این مشکلات را به دلیل علائم زوال عقل یا کاهش حافظه مرتبط با سن اشتباه کنند. دریافت معالجه برای اکثر سالمندان مبتلا به افسردگی، کار درمان را سخت می‌کند. روان درمانی همچنین می‌تواند بخش مفیدی از درمان برای بزرگسالان مسن با افسردگی باشد که ممکن است در مقابل از دست دادن عزیزانشان دچار افسردگی شده باشند، بیماری‌های پزشکی یا سایر تغییرات زندگی نیز در این مرحله می‌تواند به مشکلات آنها بیفزاید.
افسانه: صحبت کردن در مورد افسردگی همه چیز را بدتر می‌کند
امروزه شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه بحث و گفتگو با یک متخصص می‌تواند شرایط را بهتر کند. انواع مختلف روان درمانی با پرداختن به الگوهای تفکر منفی، احساسات ناخودآگاه یا مشکلات ارتباطی به درمان افسردگی کمک می‌کند. اولین قدم گفتگو با یک متخصص بهداشت روان است.
واقعیت: مثبت اندیشی ممکن است کمک کننده باشد
توصیه قدیمی‌برای “برجسته کردن افکار مثبت” عملی پیش رفته است که می‌تواند افسردگی را کاهش دهد. آن را درمان شناختی رفتاری (CBT) می‌نامند. مردم روش‌های جدید تفکر و رفتار را یاد می‌گیرند. گفتگو و رفتار منفی تحریف شده با روش‌های دقیق تر و متعادل تر برای تفکر درباره خود و جهان شناسی جایگزین می‌شوند. CBT به تنهایی یا با دارو استفاده می‌شود، برای بسیاری از افراد خوب عمل می‌کند.
افسانه: نوجوانان از طبیعت ناراضی هستند
اگرچه بسیاری از نوجوانان از نظر خلقی، علائم افسردگی را از خود بروز می‌دهند و معمولا از اطرافیان خود دلگیر هستند، اما غم طولانی یا تحریک پذیری طولانی مدت برای نوجوانان عادی نیست. هنگامی‌که نارضایتی بیش از دو هفته طول بکشد، ممکن است نشانه افسردگی باشد. علائم دیگری که ممکن است یک نوجوان به کمک نیاز داشته باشد شامل موارد زیر است: دائم غمگین بودن یا دعوا کردن طولانی حتی با دوستان، عدم لذت بردن از فعالیت‌های مورد علاقه یا افت ناگهانی نمرات درسی.
واقعیت: ورزش داروی خوبی برای افسردگی است
مطالعات بسیاری اکنون نشان می‌دهد که ورزش منظم، با شدت متوسط می‌تواند علائم افسردگی و کار را بهبود بخشد، همچنین برخی از داروها برای افرادی که دارای افسردگی خفیف تا متوسط هستند. ورزش با یک گروه یا یک دوست خوب حمایت اجتماعی را تقویت می‌کند، یک روحیه بیشتر به فرد خواهد داد.
افسانه: درمان افسردگی دشوار است
واقعیت این است که بیشتر افرادی که برای بهبود افسردگی خود اقدام می‌کنند، بهتر می‌شوند. در یک مطالعه بزرگ که توسط موسسه ملی بهداشت روان اجام پذیرفته است، 70٪ از افراد از طریق داروهای ضد افسردگی عاری از علامت شدند هر چند که همیشه با اولین دارو این نتایج بدست نمی‌آید. مطالعات نشان می‌دهد که بهترین درمان اغلب ترکیبی از دارو و گفتگو درمانی است.
واقعیت: همیشه افسردگی به راحتی اتفاق نمی‌افتد
برخی از وقایع زندگی باعث ناراحتی یا ناامیدی فرد می‌شوند، اما به افسردگی بالینی تبدیل نمی‌شوند. غم و اندوه بعد از مرگ، طلاق، از دست دادن شغل یا تشخیص یک مشکل جدی برای سلامتی فرد طبیعی است و ممکن است این مشکلات به تنهایی باعث افسردگی در فرد نشوند با این حال یک سرنخ مهم از ابتلا به افسردگی که نیاز به درمان دارد این است که در فرد غم و اندوه هر روز، بیشتر از روز قبل شود و این روند همچنان ثابت بماند. هنگامی‌که افراد به طور متناوب شرایط سخت روانی را تجربه می‌کنند، معمولاً می‌توانند برای مدت کوتاهی حواسشان را به چیز‌های خوب پرت کنند تا دچار افسردگی نشوند.
واقعیت: امید به روزهای بهتر واقعی است
در اعماق افسردگی، ممکن است افراد فکر کنند امید به زندگی بهتر وجود ندارد. این ناامیدی بخشی از بیماری است نه یک واقعیت. با درمان، تفکر مثبت به تدریج جایگزین افکار منفی می‌شود. خواب و اشتها با بالا آمدن خلق و خوی افراد افسرده بهبود می‌یابد. و افرادی که مشاور گفتگو درمانی را انجام می‌دهند، به مهارت‌های مقابله ای بهتر برای مقابله با فشارهای زندگی مجهز می‌شوند که می‌تواند آنها را در مقابل افسردگی ایمن کند.
منابع:
https://www.medicinenet.com/myths_and_facts_about_depression_slideshow