آکنه کیستیک یک نوع از آکنه است که همراه با برآمدگی های دردناک در صورت، پشت، گردن، قفسه سینه، و کمر ظاهر می شود.
آکنه معمولا در نوجوانی به شیوه های مختلف ایجاد می شود و برای درمان هر نوع از این ضایعه پوستی نیز درمان متفاوتی باید انجام شود. معمولا ضایعات روی صورت با کومدون یا همان جوش های سر سفید آغاز می شوند. اگر ضایعات سر سفید پیشرفت کنند و در معرض مجاورت هوا قرار گیرند می توانند با اکسیده شدن تبدیل به جوش های سر سیاه شوند.
آکنه کیستی مرحله نهایی پیشرفت آکنه ای است که درمان نشده است. از آن جایی که این ضایعات منبعی از مواد التهابی هستند، ظهور زخم بعد از بهبودشان قابل پیش بینی است.
پیشنهاد می کنیم که تا انتها همراه با این مطلب مرکز لیزر و زیبایی لیلی لند باشید. زیرا در ادامه همه چیز را در مورد آکنه کیستیک ارائه می کنیم.
آکنه کیستیک یا نودولسیستیک نوعی از آکنه است که در آن منافذ پوست مسدود شده و منجر به عفونت و التهاب می شود. این بیماری پوستی به طور عمده بر روی صورت تاثیر می گذارد. اما اغلب بر نیم تنه بالایی و سینه ها نیز تاثیر گذار است.
آکنه شدید را می توان با کمک پزشک به طور موثر مدیریت کرد. درمان های ارائه شده توسط پزشکان اغلب منجر به جلوگیری و یا بدتر شدن اثرات آکنه می شود.
آکنه کیستیک چیست؟
منافذ پوست دارای غدد سباسه هستند که یک ماده روغنی به نام سبوم را ترشح می کنند.
ترشحات عادی طبیعی پوست به محافظت از فولیکول ها و بافت پوست مو کمک می کنند. اما تولید بیش از حد این ماده و رشد بیش از حد سلول های پوستی باعث ایجاد خلل و فرج در پوست می شود. این فرایند می تواند شرایط مناسبی را برای رشد بیش از حد نوعی از باکتری ها به نام Propionibacterium acnes که معمولا بر روی پوست یافت می شوند، ایجاد کند.
این برآمدگی ها به نام کومدون شناخته می شوند و می توانند سر سفید یا سر سیاه باشند. اگر کومدون ها عفونی نباشند، به این وضعیت آکنه غیر التهابی گفته می شود. اگر کمدمون ها آلوده و ملتهب شوند، پاپول، کورک، گره یا کیست هایی ممکن است در پوست ایجاد شود.
- پاپول ها هنگامی رخ می دهند که باکتری P. acnes منجر به تحریک فولیکول های مو می شود.
- کورک زمانی رخ می دهند که باکتری P. acnes منجر به التهاب فولیکول های مو می شود و تورم قرمز رنگی ایجاد می کند.
- کیست ها هم هنگامی رخ می دهند که التهاب منجر به پارگی فولیکول های مو شود. پارگی فولیکول معمولا با ایجاد فشار یا شستن ضایعات با مواد شیمیایی رخ می دهد. پارگی باعث آزادسازی ترکیباتی می شود که التهاب را گسترده تر کرده و کیست های عمیق، سفت و دردناک ایجاد می کند.
آکنه اغلب نوجوانان و جوانان را تحت تاثیر قرار می دهد. به طوری که حدود 80 درصد از افراد 11 تا 30 ساله در معرض آکنه قرار دارند.
آکنه کیستی بسیار شدید است و افراد کمتری را تحت تاثیر قرار می دهد. در سال 2009، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا CDC اعلام کرد که آکنه یکی از 5 بیماری بود که مردم برای درمان آن به پزشک مراجعه کرده اند.
چه چیزی باعث آکنه کیستیک می شود؟
همانطور که در بالا توضیح داده شد، آکنه به دلیل انسداد پوست و یا سلول های پوستی همراه با التهاب ناشی از باکتری هایی که منجر به انسداد منافذ پوست شده اند، رخ می دهد. کیست ها ملتهب ترین و شدیدترین نوع پارگی آکنه هستند.
بزرگترین عامل ایجاد آکنه، تغییرات هورمونی در سال های نوجوانی است. در دوران بلوغ، سطوح هورمون های آندروژنی در گردش خون به طور چشمگیری افزایش می یابد. این موضوع سبب افزایش تولید سبوم می شود. در این دوران سلول های پوست نیز سریع تر رشد می کنند.
با این حال، آکنه به نوجوانان محدود نمی شود، و عوامل دیگر نیز در شکل گیری آن ها نقش دارند. این عوامل عبارتند از:
- تغییرات هورمونی مربوط به چرخه قاعدگی، بارداری، استفاده از قرص های جلوگیری از بارداری، استفاده از هورمون درمانی و استرس.
- استفاده از لوازم آرایشی چرب، پاک کننده ها، لوسیون ها و لباس های خاص
- سطوح بالای رطوبت و تعریق در بدن
- ژنتیک؛ برخی افراد به طور طبیعی بیشتر به آکنه حساس هستند.
- بعضی از داروها و مواد شیمیایی مانند کورتیکواستروئیدها، لیتیوم، فنیتوئین و ایزونیزید، ممکن است فوران هایی را ایجاد کنند که باعث ضایعاتی شبیه آکنه شوند.
داستان های متعددی در مورد علل آکنه وجود دارد که برخی از آن ها توسط تحقیقات علمی کنار گذاشته شده و کاملا رد شده اند.
طبق تحقیقات انجام شده مشخص شده است که آکنه، از جمله آکنه کیستیک، ناشی از موارد زیر نمی باشد:
- مصرف شکلات، آجیل یا غذاهای چرب
- انتخاب نوع رژیم غذایی (هرچند تحقیقات ارتباط بین مصرف شیر و آکنه و همچنین رعایت رژیم غذایی با شاخص گلیسمی بالا و آکنه را پیدا کرده اند اما هنوز ارتباط این عامل با آکنه به طور کامل اثبات نشده است)
- رعایت بهداشت و شستشوی ناکافی پوست
- استمناء یا رابطه جنسی
درمان و پیشگیری از آکنه کیستیک
درمان آکنه شدید و کیستیک نیاز به کمک متخصص پوست و مو و انجام برخی از اقدامات خود مراقبتی دارد. درمان دارویی می تواند در جلوگیری از کورک و زخم موثر باشد.
آکنه خفیف یا متوسط را می توان با کمک پزشک مدیریت کرد. با این حال، آکنه شدید که در آن کورک و کیست ایجاد شده و ممکن است منتهی به زخم شود، باید توسط روش های پیشرفته تری درمان شود. به همین دلیل هم داروهای اصلی مورد استفاده برای درمان آکنه کیستیک با شدت کنترل می شوند.
پراکسید بنزیل
بنزوئیل پراکسید یک درمان معمول برای افراد مبتلا به آکنه است. این روش یک روش درمانی برای افرادی است که دارای آکنه شدید هستند و منتظر درمان ویژه توسط متخصص می باشند.
پراکسید بنزوئیل را می توانید بدون نیاز به نسخه پزشک از داروخانه تهیه کرده و بر روی جوش ها استفاده کنید. حدود 50 سال است که از این عامل در درمان آکنه با از بین بردن باکتری ها، به ویژه P. acnes و تجزیه کومدون استفاده می شود.
محصولاتی که حاوی این ماده هستند هم بر پایه الکل و هم بر پایه آب تهیه می شوند. از این رو مناسب ترین نوع پراکسید بنزوئیل به نوع پوست شما بستگی دارد. محصولاتی که بر پایه الکل تهیه می شوند با خشک کردن آکنه بر روی درمان اثر می گذارند. به همین دلیل برای افرادی که دارای پوست های چرب هستند مناسب می باشند.
پاک کننده ها، ژل ها، کرم ها و لوسیون های حاوی پراکسید بنزوییل را باید یک الی دو بار در روز برای شستشوی صورت استفاده کرد. شايعترين عارضه جانبی آن ها، تحريك پوست است. اما به ندرت با مصرف آن ها آلرژی رخ می دهد.
مراقبت از خود
اقدامات عملی برای جلوگیری از بدتر شدن آکنه برای هر کسی که مبتلا به این عارضه است، از جمله افراد مبتلا به آکنه کیستیک مفید است. این اقدامات عبارتند از:
شستن بیش از حد پوست: کافی است دو بار در روز با استفاده از صابون ملایم و یا پاک کننده و آب ولرم صورت را بشویید.
اجتناب از شستشوی شدید پوست: پیشنهاد می شود از صابون های ساینده، ترکیبات قابض و یا لایه برداری های پوست استفاده نکنید.
اجتناب از دستکاری جوش: به طور معمول جوش ها پس از مدتی از بین می روند. دست کاری آکنه احتمال این که آکنه را بدتر کند را افزایش می دهد.
اجتناب از استفاده از لوازم آزایش: در زمان انتخاب لوازم آرایش سعی کنید نوعی از آن ها را انتخاب کنید که ترکیبات ضد جوش داشته و بر پایه آب تهیه شده باشند. سعی کنید از لوازم آرایش تهیه شده با روغن استفاده نکنید و قبل از خواب نیز آرایشتان را پاک کنید.
درمان دارویی با ایزوترتینوئین
ایزوترتینوئین یک داروی تجویزی برای درمان آکنه کیستیک است که تحت نام های تجاری از جمله Absorica، Amnesteem، Claravis، Myorisan و Sotret در ایالات متحده آمریکا فروخته می شود.
ایزوترتینوئین درمان بسیار موثری است، اما عوارض جانبی قابل توجهی نیز دارد و برای جنین خطرناک است. معمولا برای هر کیلوگرم وزن بدن یک بار در روز به مدت 16 تا 20 هفته به میزان 1 میلی گرم از آن باید مصرف شود.
برای موارد آکنه متوسط، تا زمانی که درمان استاندارد با آنتی بیوتیک های خوراکی مورد آزمایش قرار نگیرید ایزوترتینوئین توصیه نمی شود. از ایزوترتینوئین، به عنوان خط اول درمان آکنه شدید استفاده می شود.
عوارض جانبی بالقوه مرتبط با استفاده از ایزوترتینوئین عبارتند از:
- خشکی چشم و دستگاه تناسلی
- خشکیدگی و ترک خوردگی لب ها
- درد مفاصل
- افسردگی
- آسیب کبدی
- افزایش سطح چربی
ایزوترتینوئین یک داروی تراتوژن است؛ این بدان معنی است که مصرف آن در طول بارداری (در هر دوز، حتی برای یک زمان کوتاه) می تواند منجر به نقایص مادرزادی شود. ایزوترتینوئین همچنین ممکن است به سقط جنین یا زایمان زودرس منجر شده و باعث مرگ نوزاد شود.
بنابراين زنانی كه قادر به حامله شدن هستند، لازم است از دو روش جلوگيری از بارداری براي يك ماه قبل، در طول دوران و حداقل يك ماه پس از درمان با ايزوترتينوئين استفاده كنند.
تست بارداری نیز قبل از شروع ایزوترتینوئین و سپس هر ماه یک بار تا 1 ماه پس از قطع مصرف دارو لازم است.
به علت خطر مصرف ایزوترتینوئین در دوران بارداری، دسترسی به این دارو محدود شده است و تنها در شرایط خاص از آن استفاده می شود. حتی در آمریکا برای تجویز آن علاوه بر ثبت نام بیمار باید آزمایش منفی حاملگی نیز به داروخانه ارائه شود.
تزریق استروئید
تزریق کورتیکواستروئید (تریامسینولون) به طور مستقیم به کیست می تواند به کاهش التهاب و جلوگیری از زخم شدن آن کمک کند. این درمان حتما باید توسط یک متخصص پوست انجام شود. ممکن است عوارض موضعی کوتاه مدت پس از تزریق وجود داشته باشد.
متخصصین پوست گاهی ترجیح می دهند که کیست برش خورده و محتویات داخل آن تخلیه شود. این درمان معمولا برای کیست های بزرگ توصیه می شود. توصیه می شود که هرگز خودتان اقدام به انجام این کار نکنید. زیرا احتمال دارد با شرایطی که ایجاد می کنید، آکنه بدتر شود و مشکلات بیشتری ایجاد شود. حتی گاهی با ترکاندن و تخلیه کیست ها عفونت عمیق تر می شود.
قرص های ضد بارداری
درمان طولانی مدت آکنه در زنان می تواند شامل قرص های ضد بارداری باشد که باعث کاهش تولید سبوم می شود. در صورتی که پزشک تشخیص بدهد، استفاده از یک داروی خوراکی حاوی استروژن و پروژسترون به مدت 6 ماه یا بیشتر توصیه می شود.
داروهایی که اسپیرونولاکتون نامیده می شوند نیز ممکن است با این قرص ها تجویز شوند. این دارو یک استروئید مصنوعی است که آندروژن ها را مهار می کند.
علائم و نشانه های آکنه کیستیک
آکنه علائم آشنایی برای همه ما تولید می کند. آکنه کیستیک حتی بیشتر قابل مشاهده است، زیرا این بیماری شدید تر است و کیست ها، کورک ها و دمل های ایجاد شده در آن، خود را با التهاب فراوان به نمایش می گذارند. آکنه همچنین می تواند باعث بروز زخم شود.
تمام انواع آکنه می توانند اعتماد به نفس و روحیه بیمار را تحت تأثیر قرار دهند. اما خطر پریشانی روانی برای آکنه های کیستیک بالاتر است، به طوری که آن ها معمولا بر روی صورت تاثیر می گذارند و به طور معمول در بزرگسالان نیز ایجاد می شوند. همین عامل ممکن است باعث شود که آن ها از نظر اجتماعی در تنگنا قرار بگیرند.
اکثر افراد مبتلا به آکنه معمولا علائم فیزیکی را تجربه نمی کنند. اما ظاهر پوست آن ها می تواند موجب ناراحتی های احساسی شود. با این حال، در آکنه کیستیک، به دلیل وجود فشار زیاد در پوست، ممکن است درد نیز در این ضایعات وجود داشته باشد.
اهمیت درمان این بیماری در این موضوع نهفته است که آکنه کیستیک، خطر ابتلا به عوارض طولانی مدت را بیشتر می کند. در واقع اگر این ضایعات به طور مناسبی توسط متخصص درمان نشود ممکن است عوارض بلند مدتی مانند موارد زیر را به همراه داشته باشند:
- ایجاد چاله های کوچک و عمیق
- ایجاد برآمدگی های بزرگ
- افسردگی سطحی
- زخم های هیپرتروفی (زخم های برجسته و قرمز)